49-73

Met het klimmen der jaren lijk ik 

alleen maar kleiner te worden,

of mijn jongens worden natuurlijk 

gewoon groter en groter,

en ook het geleverde boeket van manlief 

vroeg 's middags om een extra grote/lange vaas.

's Avonds werd het fijn vieren met de Franse vrienden,

en met zij die er 49 jaar geleden reeds bij waren ;-)

Vervolgens mochten we oma feliciteren, 

hoorden we Britt in Bordeaux even,

al had deze jarige vooral oog voor haar ijstaart :-)

Afsluiten deden we met een kleine wandeling,

terwijl manlief het in Italië toch iets groter zag

en een stuk van de Strade Bianche fietste.

Een bijzonder verjaardagsweekend 

waarin mijn moeder en ik

elkaars geboortejaar werden, 

onder een prachtige lentezon

en met hoop die doet leven,

de oorlog in Oekraïne

daarbij steeds in gedachten.