Gistermiddag hadden we een Italiaans gezin op bezoek. Op het menu stond stoofvlees uit onze rode Creuset, met zelfgemaakte frietjes en verse choux de Bruxelles. In de CD-speler moest Milow ons vaderland vertegenwoordigen. Want in het buitenland wordt een mens dus pas echt chauvinistisch ;-) De tafelgesprekken verliepen ondertussen vlot in het Frans, ieder met zijn eigen accent. En wat heb je veel raakpunten als je samen "in den vreemde" woont!
Zo herkenbaar! We 'verbroederden' in de US vaak met Duitsers, Fransen en andere 'buitenlanders' in den vreemde :-) Ik heb toen vaak witloof met hesp in kaassaus gemaakt bij dergelijke bijeenkomsten en dan natuurlijk een goed Belgisch biertje erbij.
BeantwoordenVerwijderen