Toen hij twaalf jaar geleden geboren werd, kocht ik elke 13de van de volgende maand taartjes om zijn 'ver-maandag' te vieren. Twee mokka-taartjes om precies te zijn: eentje voor de vader, eentje voor de moeder. De boreling moest het stellen met mijn moedermelk (waar onrechtstreeks dat mokka-taartje ook wel in terechtkwam).
Dat ritueel heb ik het volledige eerste levensjaar van onze eerstgeborene volgehouden. Daarna bleef het bij grote taarten en cakes tijdens zijn verjaardagsfeestjes... Al glipte er af en toe toch nog eens een mokka-taartje voor zijn ouders tussen ;-)
Maar deze morgen kocht ik dus nog eens heel bewust twee mokka-taartjes... Om vanavond met manlief de verjaardag van onze oudste zoon 'lekker' onder ons tweetjes te vieren...
En de jarige zelf? Die wordt straks aan de schoolpoort afgehaald met verse chocoladecake!
Want mokka-taartjes lust hij niet.
He, grappig ritueel en mooi woord : vermaan - dag !
BeantwoordenVerwijderenWaar woorden én een blog goed voor zijn, ritueeltjes mee-delen.
Gelukkig alleen de rituelen en niet het taartje :) !
Toedeloe, je weet wel wie .