Dans les cartons

De stevige bruine dozen voor de zware spullen, de fijne gekleurde dozen voor wat minder zwaar weegt: meer logica hoefde je hier de voorbije dagen niet te zoeken in mijn persoonlijke verhuissysteem.

Heel wat autoritten verder, maakt het groene huis nu een geplunderde indruk. De kamers klinken hol en leeg, een huis dat al geen thuis meer is... Het raakt me echter weinig, ik ben gewoon te moe om nog veel te kunnen nadenken. (In de wachtzaal van de logopedist had ik vanavond een dutje kunnen doen, maar stilvallen is voorlopig geen optie.)

'Je suis dans les cartons,' mag dan al een mooie Franse uitdrukking zijn, 'verhuizen' blijft toch een vreselijk vermoeiende en uitputtende bezigheid.