Mooi om zien, die communicatie tussen jong en oud... Hoe dat spontaan gebeurt en ze elkaar ook goed lijken te verstaan...
Kobes nieuwe juf doet dit project al jaren en ik deelde meteen haar enthousiasme tijdens de infoavond in september. Voor de uitstap naar de Pôle de Gérontologie maakte ik deze week dus graag tijd vrij.
Mijn eigen grootmoeder miste ik plots wel hard. Een kwetsbaarheid die meteen een grote rijkdom uitdrukt.
Want het luistert nauw als het om 'meter Berg' gaat, dat hoeft niemand me te vertellen. Zoals zij me ook nog steeds 'Anneke' noemt... Ja, dan blijf ik toch het jonge kleinkind, volledig afhankelijk van haar aandacht en zorg.
Aftellen maar naar de herfstvakantie, dan zie ik haar gelukkig weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten