Pagina's
Over mij
- An en co
- Hallo! Ik ben An (°1973) en ik ben met man en kinderen in augustus 2010 van België naar Frankrijk verhuisd. Ik hou van zwarte chocolade, mooie foto's, een goed gesprek, lange zomeravonden,... Elke reden is ook goed om een feestje te geven! Ik ben een perfectionist en een controlefreak, maar mijn gezin houdt mijn leven chaotisch en onvoorspelbaar ;-) Ik startte deze blog om familie en vrienden op de hoogte te houden van ons leven hier in Frankrijk. Welkom om mee te lezen!
woensdag 14 december 2011
Westvlaams in Pfastatt!
"Eerst wel, dan toch niet. Wie wil er nu een wafel met suiker?!" Zo stonden we afgelopen zaterdag met onze kids wat gehaast te overleggen voor een kraampje op de kerstmarkt hier in Pfastatt. Waarop de juffrouw van de wafels ons vervolgens vriendelijk in het "Algemeen Nederlands" te woord stond! Ja, even later zelfs in het "Westvlaams" toen ik vroeg vanwaar ze kwam en het Brugge bleek te zijn. Al sprak ze ook moeiteloos Duits en Frans: ze had in de loop der jaren al op meerdere plaatsen gewoond. Maar sinds vorig jaar woont ze dus in Mulhouse. Een jonge dertigster die zich overal lijkt thuis te voelen. Zelf was ik ondertussen erg blij met deze korte babbel in onze moedertaal. En zij gaf me spontaan haar mailadres, om verder af te spreken... Wat ik zeker ga doen! Kan ik nog eens tegen hoge snelheid spreken ;-)
vrijdag 9 december 2011
Worldwide candle lighting
Dat was het dan
Even daar en dan weer weg
Even alles, dan weer niets
Even iemand en dan niemand
Enkel blijft de zucht
Van hoe het is gegaan
G. Van der Stighelen
Een golf van licht over de wereld...
Ook hier zal zondag om 19u een kaarsje branden.
Even daar en dan weer weg
Even alles, dan weer niets
Even iemand en dan niemand
Enkel blijft de zucht
Van hoe het is gegaan
G. Van der Stighelen
Een golf van licht over de wereld...
Ook hier zal zondag om 19u een kaarsje branden.
dinsdag 6 december 2011
Sint gezien!
Met "manala's en warme choco", zo wordt Sinterklaas hier gevierd. Heel sober dus, zonder verlanglijstjes vol speelgoed en een te vullen schoen. Sint en Piet kom je ook amper tegen. Niet in winkels, niet in scholen. Tot deze middag. Daar stond hij: aan een kraampje voor de droguerie in onze straat! Maar 't was niet de echte Sint volgens Kobe, want "hij had gewone schoenen aan en geen laarzen, mama!" Ondertussen werden de schoenen van de eigen kids afgelopen weekend toch weer gevuld met speelgoed. Die Belgisch-Nederlandse traditie blijven ze alledrie belangrijk vinden ;-)
Abonneren op:
Posts (Atom)