Wensen

"Bien en route vers 2017!"

 

Vele mooie dagen in het nieuwe jaar,

vol zon en warmte, met hopen energie ook,

om alles goed te kunnen combineren.

 

X

Rimpeldagen

Extra vakantiedagen in de sociale sector, vanaf 45 jaar heb je er recht op! Maar onze oudste vriendin moest het dus stellen met een verwenavond eind december... En alle kaarsjes werden evengoed enthousiast uitgeblazen :-)

Dikke proficiat, lieve jarige! Veel geluk gewenst, zo midden in het leven!! En die echte 'rimpeldagen' mogen gerust nog enkele decennia wachten, hé.

Zeven Parisiennekes zonder internet

We wisten van niets en het internet zou daarvoor ook te laat komen...

Over onze tienerjaren hangt een blauwgroene rugzak van Laurent David, een veel te grote Greenpeace T-shirt en - voor de uitverkorenen! - een afgrijselijke bril zonder enig uitzicht naar iets beters. De Millet-jas was te duur (en wij waren absoluut te braaf!!). Stijlvolle Elegnano's en hippe koffiebars zouden we ook niet herkend hebben, mochten ze er al geweest zijn.

Met lekkere hapjes van catering Els en een echte quiz over de tijd van toen, vierden we gisteren ons zilveren jubileum! Dat mijn geheugen veel gaten vertoont, werd bij deze officieel bevestigd...

Gelukkig heb ik nu mijne Nikon om alle toekomstige herinneringen goed op te slaan! En 'klik,' zei dochterlief dus aan de andere kant van de lens, met de leeftijd die wij hadden tijdens onze Paridaenstijd, maar duidelijk veel minder naïef en wereldvreemd.

En toch...

Onze middelbare schooltijd zonder smartphone, instagram en snapchat, ik had ze zelf niet anders gewild.

Kerstavond

Kerstavond rond de vuurkorf gestart, met een korte speech van mijn vader én ook mooie woorden van Wouter Deprez. Lieve mensen die afwezig bleven, kwamen zo weer heel dichtbij.

Intussen heeft mijn moeder kindje Jezus té goed verstopt en is hij hier nog altijd niet geboren. Maar we hebben nog wel even tijd... Toch tot de drie koningen op 6 januari aankomen ;-)

Kerstkwallen

Bijzonder geslaagd dit jaar, de kerstkwallen aan de Super U :-)

Harry Potter

Zoals ik vroeger tijdens een mondeling examen vaak niet meer de energie vond om al mijn voorbereiding en ingestudeerde kennis aan de prof te tonen, zo voelde het. Alleen zat ik nu tegenover de directeur van het college/lyceum in Zillisheim en betrof het de inschrijving van onze jongens voor volgend schooljaar. Beide zonen zaten ongemakkelijk naast me, ze leken het plots ook allemaal niet zo goed meer te weten.

Een kwartier later verlieten we de indrukwekkende school met het hoge Harry Potter-gehalte. Mooi gelegen in het groen trouwens, en met veel sportterreinen ook... We hadden dus best wat "magische krachten" kunnen gebruiken om een goede, eerste indruk te maken. Hopen maar dat de wachtlijst nu vlug korter wordt.

Waardevol gedoe

Met dertig leerlingen de hele stad door...

Om van de lagere school tot aan de Pôle de Gérontologie te geraken, moet je twee drukke lijnbussen nemen. (Overstappen aan het station van Mulhouse en meteen tellen of je nog dertig tienjarigen hebt, dat is de vaste regel voor Kobes juf en de paar begeleidende ouders.)

Een heel gedoe dus weer!

Maar wat loont het de moeite als je jong en oud dan samen aan tafel bezig ziet...

L'Alsace

Deze week volgde Thomas zijn observatiestage bij de krant L'Alsace. Met stijgend enthousiasme en steeds meer verhalen zat onze puberzoon iedere middag/avond naast me in de wagen. En het absolute hoogtepunt? 'De fotoreportage op donderdag,' antwoordde hij zonder enige twijfel.

'In mijnen tijd bestond dat toch allemaal niet.' Als het niet zo verschrikkelijk oud klonk, had ik het beslist hardop gezegd. Maar ik deed er dus het zwijgen toe en zuchtte slechts in mijn hoofd.

Intussen liet ik vanmiddag voor zoonlief de mooie kopie van de allereerste voorpagina uit 1944 inkaderen... Omdat ik zo'n moeder ben die graag voor 'blijvende herinneringen' zorgt... (En dat klinkt nu wellicht ook weer verschrikkelijk oud! Hellep!!)

Juist echt

Britts laatste schilderij uit de tekenles!

En hier thuis is iedereen onder de indruk...

Ja, zelfs de twee broers vinden het "juist echt" :-)

Nooit te vroeg

Ieder jaar moet ik toch weer even "dag zeggen" tegen de lutins op de kerstmarkt in Pfastatt! En sinds afgelopen weekend staat er ook weer een versierde Nordmann in onze living...

Want in de Elzas wacht men niet tot na Sinterklaas. Nee, de aftrap voor de feestdagen gebeurt hier reeds eind november, met veel enthousiasme, veel drank én meteen ook de bijhorende alcoholcontroles.

Kerstmis kan je nooit te vroeg voorbereiden.