Wensen

Fijne feestdagen gewenst, beste bloglezer.

Alle goeds voor het nieuwe jaar en bewandel vooral je eigen weg!

X

Chalet Gourmand

Choucroute op de kerstmarkt in Mulhouse,

eens per jaar wil ik onze Elzasser specialiteit eten ;-)

De rest van de tafel hield het wel veilig bij fondue, roesti en tarte flambée.

Fijn ook om te ontdekken dat er nog Vlamingen in de tent zaten!

(Helemaal achteraan in de chalet en achter onze rug dus.)

 

We gingen terug huiswaarts langs de (gesloten) kraampjes...

en langs het reuzenrad voor de mooi verlichte Temple Saint-Etienne.

Jaja, de kerstvakantie werd hier vanavond goed ingezet!

Leven en groeien...

'En hoe ga je jouw boek straks promoten?' dringt Wilco aan.
'Voorlopig voelt dit al 'echt' genoeg,' antwoord ik.

We zitten samen aan onze keukentafel en ik moet nog altijd bekomen...
Want vanmiddag stuurde ik mijn manuscript en boekcover naar de drukker in Nederland!
Alles is nu dus definitief en 'voor goed' de deur uit!

'Voelt het een beetje als een bevalling?' vraagt Wilco nog.
'Nee, erger,' zucht ik spontaan.

Want een boek uitgeven voelt spannend én akelig tegelijkertijd.

Zéér akelig eigenlijk.

Op hoop van zegen dus.

X

'Partageons nos Rêves'

Altijd leuk om naar een dansvoorstelling van dochterlief te gaan...

En de petits bonhommes de neige waren echt aandoenlijk mooi!

 

Veel sfeer brachten ook de ballonnen op het einde...

En die witte tenue van dochterlief ga ik nu goed bijhouden,

al is het maar om er af en toe in de kast nog eens

naar te kijken en verder na te genieten!

Uitspraak van de week

'Thomas, is uw boekentas gemaakt?'
'Ze was niet kapot, moeder.'

En toen wist ik dus nog altijd niet of hij zijn boekentas 'gemaakt' had ;-)

Strasbourg

'Capitale de Noël', lees je deze maand op de feestverlichting in de straten van Straatsburg. En de stad is inderdaad bijzonder mooi deze periode van het jaar! De aanslag van gisteravond zal daar ook niets wezenlijks aan veranderen... Want geweld en aanslagen komen alle dagen in het nieuws. En het is, waar ook ter wereld, even erg. Wanneer het dicht bij huis gebeurt, besef je wel meer wat dit voorstelt.

 

Dit is geen oorlog zoals mijn grootouders die kenden, waar bezetters en verzetsstrijders allen hun eigen strategie gebruikten om de vijand te verslaan. Maar misschien is dit gewoon een andere vorm van oorlog voeren? Zit geweld diep binnen in de mens? Extremisten gaan intussen tot het uiterste - dat staat vast - maar in vele situaties leeft geweld ook op een subtiele, zij het even vernietigende wijze.

 

De aanslag van gisteravond blijft evengoed een achterbakse aanval op onschuldige mensen...

En onze 'hoofdstad van Kerstmis' rouwt nu om zijn slachtoffers.

Vlaamse puntzak friet

Zot zijn doet geen zeer... Dit weekend ben ik nog eens op en af gereden naar België, meer bepaald naar Roeselare! En wel voor het grote verjaardagsfeest van een oud-collega, voor de puntzak friet waarop hij alle genodigden trakteerde. Dat laatste wist ik natuurlijk niet op voorhand, maar het was zeker mooi meegenomen. Want heerlijke Vlaamse frietjes in een puntzak, ja daar kunnen we hier in de Elzas slechts van dromen.

 

Het werd echter pas helemaal geweldig toen de dame van de foodtruck vertelde dat ze ook op feesten in Frankrijk staat. Manmanman, ik begon meteen al onze Franse vrienden te tellen die ik wilde uitnodigen. Ja, werkelijk!! Nu nog een goeie reden vinden om te feesten en we kunnen die puntzak friet dus in onze eigen tuin uitdelen... En misschien kunnen we zelfs enkele Vlaamse vrienden uitnodigen?!

 

Zoals reeds gezegd, zot zijn doet geen zeer, hé.

Kerstmarktentijd

Twee meiden én een hond voor de kerstboom :-)

 

En de lutins in Pfastatt blijven ook sprookjesachtig!

Yep, het is hier weer tijd voor alle kerstmarkten!!