Fête des mères

Juist op tijd thuis vanmiddag,

om met zijn zus bloemen te gaan kopen,

voor deze Franse moederdag!

SWAN

Met mijn Franse vriendin naar Masevaux,

naar de Grange Burcklé, Gebarsten Schuur,

voor een akoestisch concert van Nathalie Barny, alias SWAN,

die prachtige covers bracht van

hits uit de vorige eeuw zoals

Creep (Radiohead)

Your song (Elton John)

The Rose (Bette Midler)

With our without you (U2)

Pas toi (Jean-Jacques Goldman)

The show must go on (Queen)

én ook met eigen nummers aangenaam verraste!

Een fijne avond onder een fleece-dekentje

en met een pot de l'amitié - een glas Crémant d'Alsace -

als afsluiter door de organisatie aangeboden.

Alles van en voor mensen "van de vorige eeuw" dus,

we waren zelfs mooi vóór middernacht terug thuis ;-)

Of alles pas begint

'Doe maar net of alles pas begint.' Het is 6u45 en deze hele dag 'alleen thuis' ligt nog helemaal leeg voor me. De zon schijnt en ik drink mijn eerste koffie. Nespresso uit Peru. Mooi, daar ben ik nog niet geweest! (Reizen doe ik graag in mijn hoofd. De mogelijkheden zijn eindeloos en je hoeft geen koffers te pakken.) 'Kan je mijn tomaatjes nog water geven voor de zon erop schijnt?', stuurt manlief. De eerste activiteit ligt al vast. En de laatste ook. Om 22u45 landt dochterlief in Basel.

Maar daartussen dus deze hele dag alleen thuis. Met wat zal ik beginnen? Zolang ik niet rondkijk, is er geen huishouden, liggen er nergens lijstjes klaar. Hoe zalig is die stilte ook, en die rust in mijn hoofd. Nog even niets, voor alles weer begint.

Zondag is het full house. Dan komen Kobe en Jan thuis van de Tour de l'Aisne, keert Thomas ook terug uit Straatsburg. 'Welke bloemen zie je graag?' vroeg die laatste nog. Eind mei is het Moederdag in Frankrijk. Terug met z'n vijven aan tafel. Wat is dit schooljaar weer voorbijgevlogen!

'Doe maar net of alles pas begint,' staat er in het verzenboek van Stijn De Paepe. De perfecte gedachte voor dit lange Hemelvaartweekend. Want straks hebben we weer zongerijpte tomaten uit de eigen tuin, en zomerbezoek rond ons zwembad. Warmte die welkom is. Tijd waarin we kunnen stilvallen. En vooral: vakantie die pas begint...

Forum du Livre

Naar de boekenbeurs in Saint-Louis

om flyers uit te delen van mijn Franse boek,

maar vooral om Agnès Ledig aan het woord te horen,

een populaire Franse schrijfster uit de Elzas

met een ongelooflijk hoog schrijftempo!

Yep, ik ben een zwijmelende Vlaamse fan :-)

Twintig

Dit weekend werd hij twintig,

die eerstgeborene die ik vol ongeduld verwachtte,

en die ik me vroeger nooit "groot" kon voorstellen,

tot de tijd het me weer duidelijk maakte,

dat alles altijd ongrijpbaar blijft,

ook hier en nu, 

op een ligbed in de zon.

Via het terras

De voorbije twee coronajaren kwam hij ons huis binnen via Teams, niet via het terras. Maar gisteren werd het dan toch fijn bijpraten met Remko, Jans collega uit Everberg. Want ze zijn er weer. De warme dagen, de lange avonden en onze citronella kaarsen... En mensen die je na lange tijd dus weer "in het echt" terugziet.

Verjaardagszucht

Warm weekend hier waarin we de 48 lentes van mijn Franse vriendin vierden, met een eerste BBQ en een cloche cadeau vol lekkere koekjes. Een feestelijke zaterdagavond! Tot de jarige haar kaarsen uitblies, een wens mocht doen en daarbij oprecht diep zuchtte... "Want ik heb er nog zo veel," klonk het spontaan.

Eén ding tegelijk

Dat ik niet meer wil multitasken, maar slechts één ding tegelijk wil doen, staat nu ook in de krant. En voor het eerst in mijn leven krijg ik zelfs likes! Op de instagrampagina van De Standaard bedoel ik dan, want zelf zit ik niet op Facebook, Instagram, Twitter of wat dan ook. Ik zweer zelfs nog bij mijn oude Nokia baksteen. 

Dat laatste zorgde wel voor een probleem toen de fotografe van de krant vanop afstand foto's wilde nemen voor het artikel. Dan maar screenshots maken via mijn laptop (op een tuinstoel aan onze voordeur gezet). En die reflecties? Dat is de weerkaatsing van het zonlicht in de ruiten van onze wagen op de oprit! (Gelukkig regende het dus niet tijdens deze fotoshoot.)

Ook het interview zelf kende zo zijn omwegen toen de laptop van de journaliste defect bleek (en we voor ons gesprek dan maar gewoon overschakelden op "de vaste lijn"). Maar kijk, het is gelukt. De deadline werd net op tijd gehaald en die likes doen best veel deugd nu :-)

Thuiskomen

"Mulhouse is Leuven niet"

- en er zijn dus best wel wat zaken die ik blijf missen -

maar thuiskomen doe ik hier nu toch al lange tijd,

tussen die oude gevels op de Place de la Réunion,

en tussen de weidse velden rond de dorpen

met dat wisselende uitzicht op onze Vogeesjes

die werkelijk nooit vervelen...

En thuiskomen deed ik vanochtend zeker ook 

aan de keukentafel bij mijn Franse vriendin,

voor een lekkere 1 mei brunch entre filles,

waarbij haar frigo me tevens een grote glimlach bezorgde.