Kolonel Arnaud Beltrame

Op 18 april zou Arnaud Beltrame 45 jaar worden, de gendarme héroïque die vorige week om het leven kwam bij een gijzelingsactie in een supermarkt nabij Carcassonne. Dat deze man vrijwillig de plaats innam van een gegijzelde kassierster, maakte dat hij postuum gepromoveerd werd tot kolonel.

 

Nationale hulde werd hem gisteren gebracht op het binnenplein van het Hôtel des Invalides in Parijs en president Macron legde op zijn kist de versierselen van commandeur in het Légion d'Honneur. Onze kinderen hielden op school ook 1 minuut stilte voor deze dappere agent.

Vandaag werd Arnaud begraven. Zijn heldendaad heeft grote indruk gemaakt, maar laat zijn familie evengoed verweesd achter. Iedere hulde maakt het verlies helaas niet minder groot.

Zomeruur in Wintershouse

Samen met het zomeruur, arriveerde ook de lente in de Elzas! Eindelijk!!

Vanochtend was het wel vroeg dag voor Thomas (oranje, midden foto):
de fietsclub vertrok reeds om 6u50 naar de koers in Wintershouse (boven Straatsburg).

Echter zonder "de Flo" (teamgenoot Florian) want die was vergeten om het uur aan te passen en lag dus nog in zijn bed.

'Zomeruur in Wintershouse,'  het kan natuurlijk voor verwarring zorgen ;-)

One woman show

Na afloop zag ze er in de foyer erg 'klein en gewoon' uit, Christelle Chollet. Dat vonden de Franse vriendin en ikzelf eerlijk gezegd wel geruststellend, dat ze toch niet helemaal perfect was... Deze comédienne, chanteuse et humoriste française had zojuist namelijk de hele zaal in Sausheim ingepalmd. Op hoge hakken, met een klok van een stem en bruisend van energie. Haar twee muzikanten waren ook echte superheroes: Captain America aan de piano en Batman op zijn gitaar. 'Ambiance' dus van het begin tot het einde.

 

Talent, sommige mensen hebben het werkelijk met hopen.

Alles en niets

Zeven is een heilig getal. God schiep de wereld in precies zeven dagen - de laatste dag is als rustdag even belangrijk als alle andere - en Sneeuwwitje logeerde bij zeven fantastische dwergen. Rome werd gebouwd op zeven heuvels en de regenboog heeft zeven kleuren. Er zijn echter ook zeven hoofdzonden, en na zeven vette jaren volgen zeven magere jaren.

 

Zeven jaar is ook gewoon een hele tijd, een lange periode wanneer je iemand mist. Verdriet dat eerst hard schrijnt, wordt uiteindelijk een rustiger deel van jezelf. Je kent het en weet er mee om te gaan. Wanneer het anderen treft, herken je het ook: de tijd die stilvalt, hun zoektocht in het donker.

 

Eenzaam ben je niet. Wel alleen. En je doet maar wat, in de hoop dat alles betert. Want niets blijft duren. Dit verdriet dus ook niet, toch?

 

Er is niets heroïsch aan een tegenslag overwinnen. Het leven gaat verder, alle andere clichés blijven ook bestaan.

 

Evengoed blijft alles weerloos. Ieder geluk is tijdelijk en vluchtig. Als een transparant handje dat je niet wil loslaten. Zo maakte Ster meteen alles anders voor ons. Het was ons keerpunt in een witte doek gewikkeld. Naar betekenis zouden we nog jaren zoeken.

 

De kracht van troost zit in de kleinste zaken. Chocolade bij de koffie maakt een groot verschil, zachte poedersneeuw in de lente ook.

 

Zeven jaar is alles en niets. Een verwachting die blijft duren.

Sweet 45

'Desserts sucrés' en enkele vrienden rond de tafel... 

Hoe zoeter mijn verjaardag, hoe beter!