Over mij

Hallo! Ik ben An (°1973) en ik ben met man en kinderen in augustus 2010 van België naar Frankrijk verhuisd. Ik hou van zwarte chocolade, mooie foto's, een goed gesprek, lange zomeravonden,... Elke reden is ook goed om een feestje te geven! Ik ben een perfectionist en een controlefreak, maar mijn gezin houdt mijn leven chaotisch en onvoorspelbaar ;-) Ik startte deze blog om familie en vrienden op de hoogte te houden van ons leven hier in Frankrijk. Welkom om mee te lezen!

zondag 14 december 2025

Kerst in zicht

Dit weekend kwam Britt al naar huis uit Berlijn,
en dus werd er meteen een echte boom gehaald,
die zij ook naar goede gewoonte versierde.
Kerstshoppen deden we vanmiddag in Mulhouse,
waarna we ook de kerstmarkt in Richwiller bezochten,
met een knappe videoprojectie op het gemeentehuis.

Nog tien dagen en het is kerstavond...
Kerstmis komt stilaan in zicht!
X

maandag 8 december 2025

Hittnau

Een grijze, kille en erg natte zondag
waarop je liever binnen blijft,
maar we rijden naar Hittnau in het kanton Zürich,
voor de start van de cyclocross Men Elite,
met 29 veldrijders die zich niet laten afschrikken,
en die vol goede moed het veld in duiken,
voor een erg modderig parcours,
met steile hoogteverschillen.
Veel werk dus ook voor fietsvriend Mathias,
die instaat voor de fietswissels in de materiaalpost,
en zich daar geen minuut verveelt.
Verder weer langs de strook met de balken,
tot alle toeren erop zitten,
en de transponder aan de finish wordt afgegeven.
De wedstrijd laat duidelijk zijn sporen na,
maar de sfeer zit er nog altijd goed in ;)
Proficiat aan profrenner Lander Loockx uit Bertem!
In de schemer wordt alles terug ingeladen,
en terug thuis brandt het haardvuur gelukkig al,
want manlief kwam na de middag thuis uit Houston.
X

Andermaal een cyclocross van hoog niveau. Kobe finishte 19de en verdiende aldus 2 punten voor de Swiss Cup. Op de terugweg was het op de Zwitserse autostrades erg druk (met beperkte zichtbaarheid door het slechte weer) en zo kwam iedereen goed "meurg" thuis.

woensdag 3 december 2025

Marché de Noël


Met mijn BFF naar de kerstmarkt in Mulhouse... En het blijft extra leuk om op een woensdagavond af te spreken, nu we onze 'mercredis fous' niet meer hoeven in te vullen met het rondrijden voor onze kids. Herwonnen vrijheid dus voor deze twee taxi mama's :)

zondag 30 november 2025

Porrentruy

Manlief bleef gistermiddag thuis,
want die vertrok al naar Frankfurt/Houston,
maar ik ging met Kobe naar Porrentruy,
voor een cyclocross bij zacht weer,
op een mooi circuit met uitzicht op de stad,
rond een grote Zwitserse boerderij!
Het parcours lag er niet al te modderig bij,
de fiets werd dus niet iedere toer gewisseld, 
en Kobe reed goed zijn toeren uit,
op de weilanden rondom de boerderij,
met duidelijk hoogteverschil,
want op- en afstappen hoort er nu eenmaal bij,
al zou ikzelf dat nooit zo vlot kunnen ;)
Kobes supporters maakten zeker het meeste lawaai,
al bleven de koeien onverstoorbaar staan,
in de hun vertrouwde boerenlucht.
In rechte lijn dan naar de finish,
tevreden over een leuke koers,
met vrienden die kwamen kijken,
en hulp boden waar nodig.
Tot slot nog de 'live results'
op speciaal geplaatste zuilen
- lang leve de Zwitserse efficiëntie! -
en dan weer alles inladen...
na een zeer fijne wedstrijd!

'Four wheels move the body,
two wheels move the soul.'
X

zondag 23 november 2025

Eerste huis

Mooi winterboeket uit Mulhouse gekregen,
van Els en Stephan uit Kortenberg,
die een weekendje naar de Elzas afzakten.

Architecte Els leerden we 20 jaar geleden kennen. Gedreven én hoogzwanger toen van haar tweede kind, bleef ze altijd goed bereikbaar. (Als onze bouw in Kortenberg al vertraging opliep, dan zeker niet door haar.) Het werd een erg aangename samenwerking, en we vertrouwden haar voor de volle 100%. 

Dat we haar dit weekend in ons Franse huis mochten ontvangen, voelde dus best bijzonder... Ergens wilde ik Els ook graag tonen dat het ons gelukt is om in het buitenland een nieuwe, warme thuis te creëren. (Al verliep het contact met de bouwfirma hier zeker minder vlot en minder persoonlijk!)

Maar misschien is een eerste huis wel zoals een eerste lief... En dus zie ik me nog altijd in het oude kantoortje van Els zitten, helemaal opgetogen en blij met de maquette van ons eerste huis voor ons op tafel. Een (t)huis voor altijd, dacht ik toen ook nog.

donderdag 20 november 2025

De eerste


Bijna in één ruk uitgelezen - afgelopen zondag, tijdens de autorit naar Aigle - dit (h)eerlijke boek over een eerste liefde. Je voelt meteen terug hoe groot en allesbepalend zo'n verliefdheid kan zijn, hoe je er als jonge mens zelf de domste stoten voor uithaalde, en hoe je je daar later nog altijd ongemakkelijk over kan voelen. (Zeker wanneer het dan niks werd, want in mijn geval waren de onbeantwoorde liefdes talrijk.)

"De eerste" is een aanrader voor iedere nostalgische ziel. En waren de blunders en stommiteiten waarschijnlijk niet te vermijden, ook daarin was je eigenlijk nooit alleen. (Dat had ik toen misschien wel graag geweten.) 

maandag 17 november 2025

Aigle

Vertrek op zondagochtend om 10u naar Aigle,
en onderweg wordt er goed voor school gewerkt.
Aankomst om 12u30 aan het Centre Mondial du Cyclisme,
waar het hoofdkantoor is gevestigd
van de Union Cycliste Internationale,
met een knappe indoor velodroom.
Controle voor de Eagle Cross Hommes UCI C2,
met een indrukwekkend snelle start om 15u,
en het wordt een echte cyclocross,
met hellingen, trappen, zandbak...
en al vlug ziet iedereen er hetzelfde uit :)
Een uur lang worden er dus toeren gereden,
met de Zwitserse bergen altijd op de achtergrond,
waarbij de fiets vaak wordt opgetild en gedragen,
want de geasfalteerde stukken blijven beperkt,
en het parcours bestaat voornamelijk uit onverhard terrein.
Na de koers dus eerst de fietsen afspuiten,
vervolgens de coureur schoonspoelen,
en nog een zakdoek zoeken,
om tenslotte vlug te "douchen" naast de wagen.

Het werd een cyclocross van hoog niveau. Kobe finishte 22 op 31 deelnemers. "Technisch was ik niet goed vandaag," vatte hij zijn koers samen. Ikzelf vond werkelijk alle coureurs geweldig, want hoe die bleven doorgaan zonder fysiek totaal uitgeput te raken: il faut le faire.