...konden we nog geen volledige "schoolweek" noemen. Afgelopen dinsdag was het hier nl. staking op school, net zoals op vele andere plaatsen in Frankrijk! De dag bracht ook heel wat regen met zich mee, maar 's avonds gelukkig ook oma en peter uit La Fosse ;-) De kinderen toonden weer met veel plezier het huis, de school, de voetbalterreinen... Ondertussen deze week ook privé-les Frans voor Thomas en Britt geregeld. Vanaf volgende week maandag komt er een leerkracht Frans 3x per week thuis langs om onze twee oudsten telkens voor 1 uur de Franse taal te onderwijzen. Betaling gebeurt via een systeem dat je wat kan vergelijken met onze dienstencheques in België. En ook op school zullen de kinderen regelmatig apart genomen worden voor extra ondersteuning. Zo blijft zelfs Kobe (4 jaar) vanaf volgende week op maandag en donderdag 1 uurtje langer op school om in kleine groep verdere taaloefeningen te volgen. Ikzelf wil me eind september aan de "Université Populaire" van Mulhouse inschrijven voor een taalcursus Frans en zal ook thuis wat privé-les volgen. Ik denk dat ze hier nog nooit zo'n gemotiveerde Vlamingen gezien hebben die zich het Frans zo snel en zo goed mogelijk eigen willen maken ;-)
Ondertussen blijven de dagen zich hier voor mij verder vullen met veel praktisch geloop en geregel. En ik hoop alvast dat de kinderbijslag geregeld geraakt vóór we terug in België zijn! Want met onze "3 landen situatie" blijkt dit alvast voor de nodige meertalige documenten te zorgen die dan ook nog in Zwitserland, Frankrijk en België door verschillende instanties ingevuld moeten worden. To be continued...
Maar wat me zeer veel energie geeft: de kinderen blijven 's morgens alledrie(!) zeer dapper met de boekentas op de rug naar school gaan. Daar zijn Jan en ik als ouders echt zeer blij om. Dit hadden we op voorhand nooit zo durven hopen! Een behoorlijke opluchting! Al zijn de avonden thuis nu niet te onderschatten want dan volgt de "ontlading" van deze eerste Franse schooldagen. Schooldagen waarin Thomas, Britt en Kobe dus zéér stil zijn, aandachtig luisteren en "haast-niets-verstaan-maar-toch-willen-doen-alsof-ze-al-iets-begrijpen". Manlief doet het ondertussen goed bij Huntsman in Zwitserland en zoekt reeds naar de binnenwegen tussen Pfastatt en Basel. 's Avonds moet hij dan wel nog veel voetballen met onze oudste, nadat ik reeds met ons trio ben gaan fietsen en op de trampoline heb gesprongen. De "ontlading" weet je wel...
En de eerste culturele activiteiten dienen zich hier ook aan: morgen "drive-in-movie" op de parking van de Super U, de grote supermarkt aan de rand van Pfastatt. En op woensdag 22 september wordt onze straat de hele dag afgesloten voor "Zwatschgawayafascht", la fête de la tarte aux quetsches (=pruimen). Tegen dat we de naam van dit feest in het plaatselijke dialect goed kunnen uitspreken zitten we wellicht aan privé-les 100 ;-)
Dikke pluim voor jouw kinderen voor hun goeie moed! Dochterlief hier sprak gisteren heel de voormiddag iets wat voor Frans moest doorgaan uit solidariteit met Thomas en Britt. Echt waar!
BeantwoordenVerwijderen