Irritant

Ik heb zo mijn onhebbelijkheden... Maar sinds onze verhuis naar Frankrijk heb ik er een irritante eigenschap bij die vooral tot uiting komt als ik in België ben. Vorige week was het dus weer zover... Deze keer heb ik het gepresteerd om drie(!) kwartier bij de bloemist in ons vroegere dorp te blijven staan, gewoon om dus een babbeltje in 't Vlaams te kunnen doen. Het doen en laten van heel wat dorpelingen werd daarbij uitvoerig besproken. (En we woonden in een groot dorp!) Ook de plaatselijke optieker moest er enkele dagen later aan geloven. Al vroeg hij wel met veel interesse hoe het nu is om in Frankrijk te wonen. Had hij het toch een beetje zelf gezocht dat we uitvoerig aan de praat geraakten ;-) Niettemin blijf ik het één van mijn nieuwe irritante eigenschappen vinden: dat uitgebreid in 't Vlaams willen babbelen als ik in winkels in België kom. Alsof ik iets in te halen heb... Alle Vlaamse handelaars en kleine zelfstandigen zijn bij deze gewaarschuwd. Maar voorlopig zit ik dus weer in het zonnige Frankrijk. Het grijze regenweer uit Vlaanderen heb ik hier ondertussen wel al bij de bakker besproken. Maar zeker geen drie kwartier ;-)