Deze week kreeg Thomas op school "relationele vorming". Een dame van het CODIEC, Comité Diocésain de l'Enseignement Catholique, werd daarvoor op school uitgenodigd en de ouders kregen op voorhand een brief van de directrice "afin que vous ne soyez pas surpris d'éventuelles questions que vos enfants pourraient vous poser à la suite de ces interventions".
En we hebben het inderdaad geweten!
Iedere avond kreeg ik onmiddellijk een hele uitleg in de auto op de terugweg naar huis. Dat mannen hun gevoelens minder tonen dan vrouwen en dat ze daar op hun werk of tijdens het sporten ook niet aan denken. Maar vrouwen tonen hun gevoelens wel veel en denken daar ook aan als ze aan het werken zijn of iets anders doen. Dat zei hij allemaal heel serieus. Voor hem is dat nu dus absoluut en altijd waar!
'Heb ik hier toch geen typische mannen in huis,' dacht ik enigszins opgelucht.
Een beetje ongerust werd ik wel toen hij er vanmorgen aan toevoegde dat mannen ook niet naar hun vrouw bellen als ze ziek is, terwijl vrouwen dat wel doen als hun man ziek is. Hier heb ik toch even ingegrepen en gezegd dat ik hoop dat hij zijn vrouw later wél zal bellen als ze ziek is.
Hij keek me eens smalend aan. Dat belooft.
Wel goed dat ze over deze thema's praten, maar het wordt toch wel allemaal nogal zwart-wit voorgesteld. Zouden we niet beter die stereotypes overboord gooien en relatievorming los van dat zwart-wit denken over het verschil tussen mannen en vrouwen zien?
BeantwoordenVerwijderenIk vermoed dat de dame van het CODIEC het wel iets genuanceerder zal verwoord hebben, maar het blijft me toch ook dwars zitten dat Thomas met al die clichés kwam aanzetten. Ik denk eraan om een mailtje naar de directie te sturen, met de vraag om tijdens zulke vormingsdagen over het koppel in het algemeen te spreken, los van concrete voorbeelden die het verschil tussen mannen en vrouwen benadrukken. Want nu worden de stereotypes inderdaad alleen maar bevestigd. Niet dat ik verwacht dat mijn mailtje veel zal veranderen, maar het is dan toch ook een goede oefening voor mijn schriftelijk uitdrukkingsvermogen in het Frans ;-)
BeantwoordenVerwijderenGo for it, An (zeg ik in mijn beste Frans ;-) Weg met die genderstereotypering. Trouwens, misschien kan je ook opmerken dat de kinderen in kwestie later niet noodzakelijk aan relatievorming zullen doen met iemand van het andere geslacht...
BeantwoordenVerwijderen