Moederdag

"Sophie's Choice" zag ik reeds lang geleden, nog voor ik zelf kinderen kreeg. De scène waarin Meryl Streep als moeder Sophie bij haar aankomst in Auschwitz tussen haar twee kinderen moet kiezen, is me altijd bijgebleven. Was ik daar als jong meisje al diep van onder de indruk, dan lijkt zo'n keuze me nu helemaal onmogelijk.

Maar ik leef gelukkig in een andere tijd, in een rustig deel van de wereld waar oorlog geen levens verwoest... Ik hoef dus niet tussen mijn kinderen te kiezen. Ze mogen er allemaal zijn: de drie kids die mijn agenda goed blijven vullen, het vierde dat blijft ontbreken. Ik kan er geen eentje missen.

Vandaag was het moederdag in Frankrijk. Mooi en moeilijk tegelijkertijd.

Shoppen

Ben alleen thuis met dochterlief! En deze middag namen we meteen de trein naar Straatsburg om onze tijd samen goed in te zetten... Want shoppen doen we beiden "om ter liefst" :-)

Bij H&M loopt mijn grote dochter ondertussen recht op haar doel af. Als (bijna) twaalfjarige weet ze nu perfect welke kledij in welke kleuren en prints ze wil en daar, in de rekken op de eerste verdieping rechts achteraan, stelt ze moeiteloos haar eigen stijl samen. Zelf loop ik in Straatsburg graag langs bij Celeste: de rokjes van King Louie blijf ik geweldig vinden en de hebbedingetjes in de vitrinekasten zijn hier zeker ook "om ter mooist"...

En terwijl mijn zonen hun wekelijkse voetbalmatch spelen en met hun vader elders gaan overnachten voor een vroege koerswedstrijd op zondagmorgen, lopen dochterlief en ik zo dus onze kilometers in leuke, Franse winkelstraten.

Shoppen kan ook intensief zijn, wil je het goed doen.

Vlug op tafel

Voor het eerst mijn voorbeeldvrouw op bezoek in onze nieuwe keuken!

Geen beter moment dus om de stoomoven uit te testen...

Gisteren maakte ze een stoofpotje van gestoomde groenten met kokosmelk, gember, bosui, peper, limoen en koriander. De witte vis werd op smaak gebracht in een marinade van olijfolie, peper, gember en curry (minstens één uur vooraf) en vervolgens ook gestoomd.

En hoewel ze gisteravond alweer naar huis vertrok, is de voorbeeldvrouw hier vandaag nog duidelijk aanwezig: het stoofpotje was groot genoeg voor twee dagen!

Vanavond zal het eten dus vlug op tafel staan :-)

Principal

Aangevallen door een marter (dat vermoedt de dierenarts tenminste), bezorgde hij ons vorige week een paar bewogen dagen. Gelukkig sloeg de antibiotica aan en lukte het hem ook vlug om "geraspte worteltjes" te eten. Maar zielig was het wel! En we kunnen er eigenlijk nog steeds niet om lachen dat we nu een konijn met een hazelip hebben...

Echt, van Principal moeten ze afblijven. Daar zijn we het met z'n vijven roerend over eens.

En dus hebben we nu een rotverwend konijn :-)

Carte grise

Juist wanneer je denkt alles rond de verhuis geregeld te hebben, valt er toch nog een document in orde te brengen.

Vandaag trok ik naar de Sous-Préfecture in Mulhouse om de adreswijziging op de carte grise van onze beide wagens te regelen. Voor de derde keer in korte tijd trouwens, want er moest natuurlijk weer een heel dossiertje van verschillende documenten worden aangelegd, wat ik niet meteen voor elkaar kreeg zoals het hoorde, en wat dus weer voor veel wrevel zorgde...

Maar vandaag is het gelukt! Mijn aanvraag werd aanvaard!!

En dat ik niet de enige ben die ze terugsturen, zag ik ook nu weer regelmatig aan het onthaal gebeuren. (Daar vindt namelijk de eerste grote "shift" plaats en pas nadien krijg je een volgnummer voor de behandeling van je dossier aan één van de loketten.)

Andermaal een mooi voorbeeld van de Franse bureaucratie.

En in een wachtzaal vol zuchtende en geïrriteerde mensen heeft de carte grise zijn naam werkelijk niet gestolen, dat dacht ik dan toch ook weer.

Eerste hostie

Mini-Fleischschnacka bij het aperitief en een vacherin glacé bij het dessert, maar verder hielden we het toch bij een klassieke Vlaamse BBQ voor Kobes Eerste Communie. Volgens de communicant smaakte de hostie in de kerk trouwens ook veel beter dan bij de generale repetitie 'want minder naar karton, mama!'

Zo vierden we gisteren die eerste, echte hostie samen met de grootouders uit België en enkele vaste vrienden uit ons Franse leven. Het werd een warm en zonnig feest in onze nieuwe tuin die meteen ook volledig werd gebruikt!

's Avonds in bed overliep onze jongste zoon voldaan de voorbije dag. 'Eén van de beste van mijn leven,' zuchtte hij. En met die paar woorden sloot hij ook mijn dag perfect af.

Dertien

Dertien jaar geleden op dertien mei geboren...

Absoluut geen ongeluksgetal voor ons :-)

Moe

Juist twee weken lentevakantie achter de rug en we zijn... moe!! Dat lees ik toch op de deur van mijn dochter die daar regelmatig laat weten hoe ze zich voelt: happy, triest, boos,...

Gelukkig komen Hemelvaart en Pinksteren eraan! Weer een paar dagen dat we niet vroeg uit bed moeten. Want ja, we zijn hier allemaal wel een beetje moe.

Hopen dus dat de Franse zon ons vlug wat extra energie zal geven...

Vandaag was het hier alvast 29°C!