'Het is wel een dag OP school, maar toch geen echte schooldag meer,' filosofeerde Kobe vanochtend in de auto naast me. Vandaag mocht zijn boekentas thuisblijven... Er komen echte chevaliers op bezoek en onze jongste zoon kijkt hard uit naar het boogschieten straks op de speelplaats!
De oudste zoon zit intussen wel nog een beetje op de schoolbanken: in Vichy, waar hij deze week op Duits taalkamp is, samen met zijn beste vriend én zijn communiekruisje dat geluk moet brengen voor onze Rode Duivels op het EK. (Je moet nu eenmaal je prioriteiten stellen in het leven.) 'Les coachs sont très cool et la nourriture est plutôt correcte,' schrijft een jonge deelnemer nuchter op de website van het kamp. Ik scroll glimlachend verder door de dagelijkse foto's.
Maar straks, ja straks, dan begint het hier echt: die twee volle zomermaanden waarin je toch even anders leeft, waarin je rust en warmte opzoekt, thuis of elders...
We zijn er nu echt bijna!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten