Wensen

"Meilleurs vœux pour 2018

d'un banc rempli de bonnes résolutions!"

 

Zalig Kerstmis gewenst

en een gezond, nieuw jaar

met een gouden randje

rond alles wat er toe doet.

 

X

Timberlands

In de reeks "Alles komt terug": de Timberlands!

 

Zijn vader droeg ze al... En Thomas nu dus ook :-)

 

Geen idee echter of die herenschoenen met blauwe veters

over 20 jaar ook nog zullen bestaan?!

 

On verra.

Graag lezen

Het is dramatisch gesteld met het leesniveau van de Vlaamse tienjarigen. In Europa doen enkel Frankrijk, Wallonië en Malta het slechter. 'De Franse taal is dan ook erg moeilijk,' concludeert onze huiswerkjuf hier nu. (Maar Rusland haalt de hoogste score in het onderzoek en het Russisch lijkt me toch ook geen gemakkelijke taal?!)

 

Professor Bieke De Fraine mocht het PIRLS-onderzoek en de zware leesbuis - Vlaanderen behaalde zelfs het wereldrecord van 'grootste daler' tussen 2006 en 2016 - vorige week in het journaal komen toelichten en deed ook enkele aanbevelingen. Zelf zat ik intussen weer te glimmen van trots toen mijn vriendin op het beeldscherm verscheen.

 

Met de feestdagen voor de deur, wil ik straks dus veel leesboeken cadeau doen. (Onze kinderen en petekinderen gaan het geweten hebben ;-)) Maar "graag lezen" kan je moeilijk afdwingen. En toch. Het goede voorbeeld kan je als volwassene altijd geven. Dat treft. Want meter An / tantan heeft dus zelf altijd een boek bij!

Welkom Caramel!

Vader en zoon gingen naar "Ma jardinerie" om nog wat extra kerstversiering te kopen,

kwamen vervolgens thuis met een schattige foto van een lichtbruin dwergkonijntje...

Dus ja, sinds vanavond hebben we er een huisdiertje bij:

een kerstkonijntje onder onze kerstboom, zo je wil.

 

Welkom Caramel!

Over (smeltende) sneeuw en auto-uren...

 

Aanvankelijk zorgde de sneeuw voor veel winterpret, maakten grote broer en zus zelfs nog twee sneeuwmannen bij terwijl Kobe naar zijn zaalvoetbaltoernooi was!

 

Zondagavond vonden we het echter veel minder leuk toen Britts vlucht naar Zaventem werd geannuleerd.

 

En dus reed "taxi mama" gisteren helemaal naar België... Zodat dochterlief vandaag dan toch haar observatiestage bij C&A Vilvoorde kon starten! 

 

Intussen stapte ik vanochtend alweer in de wagen, om terug te keren naar mijn drie mannen thuis.

 

Onverwacht kreeg ik dus veel extra auto-uren op de teller, met ook die typische bedenkingen tot gevolg:

 

1. Waarom moet ik altijd direct na mijn vertrek naar de WC?!

2. Wat vervoeren al die trucks en opleggers toch? Ik ga echt meer lokale produkten kopen! (En waar rijden al die paardenwagens 's winters in godsnaam naartoe?)

3. Hoe lang gaat het nog blijven regenen/sneeuwen?

4. Waarom zijn mijn armen aan de péages altijd te kort?!

5. Hoeveel is de maximumsnelheid in Luxemburg ook alweer?

6. Waarom kan ik niet tanken zonder dat mijn handen naar gasoil ruiken?!

7. Waar staat de mistlamp weer?

8. Hoeveel foute muziek is toegestaan?

9. Wat doe je tegen pijnlijke beenspieren? 

10. Waarom zijn die laatste 100 kilometer er altijd teveel aan?

 

Bij thuiskomst scheen gelukkig de zon, al waren onze sneeuwmannen daar niet echt mee opgezet:

  

 

Duimen toch dat het vrijdag ook zonnig winterweer wordt en Britts terugvlucht probleemloos verloopt... Want in meerdere luchthavens blijft het intussen voor veel mensen kamperen.

Witte zaterdag

Terwijl Parijs op gepaste wijze afscheid nam van Johnny Hallyday,

trok Kobe zijn skibroek aan om in de tuin te spelen.

 

De sneeuwman werd via snapchat meteen gedeeld,

keek daarna rustig naar het voetbalspel van de twee broers...

en Principal mocht ook even de pootjes strekken :-)



Marchés de Noël

Weer "dag zeggen" tegen de lutins op de kerstmarkt in Pfastatt...

 want ze blijven ieder jaar tot de verbeelding spreken!

 

 Ook even langs de kerstmarkt in Wittelsheim,

ons andere buurdorp...

 

 waar Jan zichzelf meteen zo'n vuurkorf wou kopen :-)

 

Yep, kerstmarkten in de Elzas:

je vindt ze hier weer tot in de kleinste dorpen,

een hele maand lang!

Thanksgiving & Black Friday

Thanksgiving in de kantine van het college gisteren,

om de reis naar Californië nog wat te sponsoren...

 

Dat het feestje georganiseerd werd op de avond van Black Friday,

vormde voor sommige shopgrage pubers wel 'un grand souci' :-)

 

Black Friday wint dus ook in Frankrijk meer en meer aan belang!

Van cross tot brevet

Opwarming voor de cross inter-districts,

bij vriestemperatuur afgelopen woensdag

Kobe eindigde mooi tiende

en is door naar de volgende ronde,

naar de cross départemental over twee weken

(op de foto hoef je hem niet te zoeken,

hij startte achteraan!)

Thomas mocht intussen nog eens naar zijn oude college,

om zijn Diplôme National du Brevet op te halen...

en over drie jaar steekt hij in dat gele mapje

dus hopelijk ook zijn Diplôme National du Baccalauréat.

Nee en Ja

Winteruur op Canvas, ik sluit er graag de dag mee af. En gisteren was het een hoogdag, zat Connie Palmen bij Wim Helsen in de zetel! Waarom 'nee' haar lievelingswoord is, zette ze graag uiteen met een gedicht van Kavafis over het grote 'ja' en het grote 'nee'.

 

Kijk, dan wil ik direct veel langer dan tien minuten luisteren. Omdat ik Connie Palmen echt een fantastische schrijfster vind die bovendien ook nog eens zeer aangenaam praat.

 

En dat het 'nee' voorafgaat aan het nog veel belangrijkere 'ja', verduidelijkte ze in Winteruur graag met enkele persoonlijke voorbeelden. Alleen jammer dat Wim Helsen haar vervolgens niet liet uitspreken wanneer ze 'de grootste ja' wou toelichten.

 

Maar genieten met deze Nederlandse schrijfster op ons scherm, was het zeker!

Californië

Venice Beach, Disneyland, Hollywood, Universal Studios, Mission San Juan Capistrano, Balboa Beach, Laguna Beach & UCLA: plaatsnamen waar je ook zonder foto's gemakkelijk bij kan wegdromen! 

 

En Britt zag het dus allemaal in het écht. Ze logeerde bij een Mexicaans gastgezin 'waar de televisie altijd luid stond', pufte in Hollywood en Universal Studios bij 41°C,  genoot hard van het shoppen in de mall en de outlets (véél te weinig tijd, mama!), vond de ambiance tussen de 24 leerlingen uit Mulhouse zalig en zal het weidse uitzicht van stranden en palmbomen nooit vergeten.

 

'Aanpassen,' vat ze de reis samen. 'Het was aanpassen aan alles: het weer, het eten, het uur, de taal, de mensen en hun gewoontes...'

 

En maandag dus terug naar school! Dat wordt ook weer aanpassen.

Zonder

Bieten uitdoen met zijn overgrootvader in Leefdaal! Kobe vond het geweldig en opa genoot ook zichtbaar. Bezig blijven, doet deugd. Dat Mie nu ontbreekt, doet daarom niet minder pijn. Maar je voelt wel nieuwe warmte die je nodig hebt. Want alles 'de eerste keer zonder', weegt zwaarder dan een karretje bieten.

 

Straks ga ik naar het kerkhof, met een zevende roos voor Ster. Dat ze blijft ontbreken, went op een gekke manier. Ver weg, is ze echter nooit. Het is toekomst die je toch meedraagt. In september startte het eerste leerjaar in Mulhouse zonder haar. Want ja, in gedachten groeit ze dus mee op. 'Zonder' kent hier geen andere weg.

Le Cellier

Lekkere gratin in Mulhouse vanavond!

En eigenlijk gingen we voor de café gourmand

die Jean-Rémy in 'Le Cellier' de lekkerste vindt van heel de stad.

 

Ja, dat zei hij twee weekends geleden echt

tijdens een etentje bij ons thuis.

 

En als iemand dat aan mij vertelt,

moet ik het zelf natuurlijk zo vlug mogelijk uittesten :-)

Kerkrade

Na Durbuy tijdens de vorige herfstvakantie,

gingen we nu op meidenweekend naar Nederland.

 

Het concept blijft hetzelfde:

wandelen, tafelen en véél bijpraten.

Eigenlijk "doen" we dus niet zo veel,

en dat vinden we allemaal fantastisch :-)

 

Met veel dank aan...

Griet die dit jaar het huisje reserveerde en de boodschappen deed

Marleen die in haar auto veel plaats had om alles mee te brengen

Goele die de eerste avond alle hongerigen spijsde

Bie die weer een mooie wandeling uitstippelde

Katrien die dan toch niet voor een wandelkaart zorgde ;-)

en Mieke die ons op een uniek, Italiaans aperitief trakteerde

met het drankspelletje "ik heb nog nooit..."

(Zijn we met z'n allen toch minder braaf dan we denken?!)

De dag van je geboorte

Geen beter restaurant voor Kobes 11de verjaardag

dan de Food Loop in Europapark!

 

En terwijl hij met zijn broer alle echte loopings in het park maakte,

zagen zijn ouders maar liefst vier prachtige shows.

(De ijsshow blijf ik zelf het meest spectaculair vinden.)

Duim omhoog dus voor deze geslaagde verjaardag!

 

'Een negen op tien,' zei hij zojuist nog voor het slapen gaan,

'want een tien op tien, dat is de dag van je geboorte.'

Cross Zillisheim

Even snelle benen als zijn grote broer...

 Kobe eindigde eerste op de cross in het college!

 

'Tu étais trop fort,' zeiden de vrienden achteraf

en zelf stond ik ook weer te blinken :-)

Ver weg

'Om plaats te winnen, moet je alle kleren in je valies oprollen, zei Joëlle.'

'En zei de lerares nog iets?' vraag ik op de terugweg naar huis.

'Nee, ik denk dat ze niet durfde beginnen over de bosbranden, dat ze me niet ongerust wilde maken.'

Gisteravond reed ik dochterlief nog naar de dansles, vanmorgen bracht ik haar om 4u15 naar de luchthaven van Basel. Want straks vliegt ze naar Los Angeles, zal ze met het college van Mulhouse een mooie reis maken in Californië.

'Waarom heb ik toch weer 'ja' gezegd,' zuchtte ze vanochtend nog.

Cold feet. Ik zou ze ook hebben. Zeker als veertienjarige. Want straks is 'thuis' wel heel ver weg.

Cabinet d'orthodontie

Afspraak bij de orthodontist vanmiddag voor mijn kids. Voor alledrie!! Pastasalade en tandenborstels dus mee in de wagen... Na schooltijd gingen we rechtstreeks naar de andere kant van Mulhouse. Want 's woensdags combineren we alles! En hun fietstraining om 14u wilden de jongens zeker niet missen. 

 

En yes, stipt op tijd mochten ze in de tandartsstoel plaatsnemen. Alledrie tegelijk zelfs: Thomas in de paarse, Britt in de blauwe en Kobe in de rode stoel/dito kamer. Ieder kind had ook zijn eigen assistente. De orthodontist en ikzelf liepen vervolgens via de tussendeuren op en neer. (Daar werd ik eerlijk gezegd wel wat "giechelig" van.)

 

Binnen het kwartier was iedereen geholpen en stonden we terug aan het onthaal met de flashy tablets voor alle wachtende patiënten. (Zalige efficiëntie en technische snufjes gaan helaas goed samen bij onze orthodontist. "We betalen die man toch echt teveel," zegt mijn oudste zoon dan ook altijd.)

 

Soit. Vandaag telde weer iedere minuut. Geen gezeur dus over de rekening. Vlug weer de auto in en zonder file naar huis. Alle verkeerslichten sprongen ook tijdig op groen en de zon scheen heerlijk warmgeel op mijn voorruit...

 

Ja, de efficiënte start van deze 'mercredi fou' zag ik helemaal zitten.

Confirmation Thomas & Britt

"Eindelijk..."
De laatste etappe van de Plechtige Communie
voor Thomas en Britt!  



Alle dertien vormelingen samen voor het altaar

 

De offergaven
 

De groepsfoto met Mgr Christian Kratz,

de évêque auxiliaire uit Straatsburg
 

Nadien met de grootouders lekker uit eten

in de Auberge du Zoo van Mulhouse

en de dierentuin bezoeken 

De ijsberen vormen de grootste attractie van het park 



Eén bepaalde grootouder is echter gek van zebra's... 



en die waren er gelukkig ook!

Nog even "spontaan poseren" voor enkele familiefoto's,

of wat had je anders gedacht tijdens dit feestweekend ;-)

Over wat ik (niet) wil vergeten...

Ik ben altijd opgelucht als de eerste schoolmaand achter de rug is en iedereen hier weer wat in het juiste ritme zit! Alle vergaderingen op school zijn dan ook voorbij, de medische attesten voor de hobbies geregeld... Het andere papierwerk blijft uiteraard gewoon verder lopen: de Franse bureaucratie wordt er nooit minder op.

 

Voor Houston en het Caraïbisch gebied startte september meteen ook hevig, met tropische stormen en zware orkanen die elkaar snel opvolgden: Harvey, Irma, Maria, José... Er leek geen einde aan te komen. (En thuis waarschuwde ik Kobe intussen voor "orkaan Anna" wanneer hij zijn huiswerk niet wilde maken.)

 

De grootste orkaan zat vorige zondag echter nog in Stephen Paddock die in Las Vegas zoveel mensen de dood injoeg. 'An act of pure evil,' omschreef Trump de schietpartij en de Amerikaanse president overdreef nu eens niet. Dit is pure waanzin waarvoor ieder woord - en iedere veroordeling ook - steeds ontoereikend blijft.

 

Zijn dreigement om 'Noord-Korea volledig te vernietigen' klonk dan weer minder verstandig. Kim Jong-un noemde het terstond een oorlogsverklaring van 'een geestelijk gestoorde oude Amerikaanse gek'. Voor scheldwoorden zitten beide heren nu eenmaal nooit verlegen, op enige "ratio" blijft het voorlopig dus wachten.

 

Met zijn videoboodschap voor Michelle maakte Obama alle rampspoed gelukkig weer even ondergeschikt aan de Liefde. (Jaja, echt die met de grote L.) Hun zilveren huwelijk kreeg een prachtig eerbetoon en de dwepende tiener in mij probeerde alle mooie woorden van Barack goed te onhouden. God, wat blijf ik die man op ons beeldscherm toch hard missen.

Wereldnieuws. Er is veel dat ik meteen wil vergeten... En het weinige dat er te koesteren valt, daar trek ik in mijn hoofd dan ook graag een kadertje rond.

Winterklaar

Vanochtend kwam Mister Bean langs. Niet de echte natuurlijk, maar wel onze chauffagist die hard op hem lijkt. En na de middag maakte de ramoneur onze schoorsteen winterklaar... De was hing intussen op ons terras te drogen, dacht er in de nazomerzon nog even het zijne van. En ooh ja, geef mij ook maar krekels die hard blijven zingen en warme dagen die ontspannen alle richtingen uitwaaien. Winterklaar ben ik zelf nog lang niet.

Cyclo-cross Montbéliard

Let op de wijzende vader

die de laatste instructies geeft ;-)

Aan de start is het altijd een beetje doodgaan... 

 Leuk parcours voor de benjamins!

 

 

 Altijd veel drinken als je sport :-)

Kobe is helemaal tevreden over zijn koers.

(Hij finishte 8ste op 34.)

Nog even naar de start van de masters en junioren kijken!

A la mode

In de reeks "Alles komt terug": de Levi's T-shirt!!

 

Hopelijk is het nu niet wachten op de wijde Greenpeace shirts ;-)