Dochterlief wil de wereld zien, maar vlak voor ieder vertrek aarzelt ze toch altijd even...
Want wat als het tegenvalt? Wat als er op reis geen Nutella en geen WiFi is? En wat als het Engelse taalkamp in Hurst straks vol Russen zit?! (Flauw mopje van haar vader gisteravond!)
Cold feet dus vanmiddag in het station van Mulhouse...
Maar vanavond ziet ze de Eiffeltoren "in het echt"! En dat is zoveel beter dan die sleutelhanger ;-)
Morgenvroeg verzamelen alle deelnemers zich dan voor de Eurostar naar Londen, komt de mama van Carole alleen terug naar Mulhouse.
En over veertien dagen mag ik dus zelf een dagje naar Parijs! Om onze dochters terug op te halen en ook even te genieten van de Franse hoofdstad...
De cold feet zullen tegen die tijd al lang ingeruild zijn voor veel vrolijke selfies, een hoop wilde verhalen en een berg vuile was.
Mooi geschreven. De avond voor een reis naar een nieuwe verweg bestemming krijg ik ook altijd even 'cold feet' maar die verdwijnen als sneeuw voor de zon wanneer zodra ik op de trein, het vliegtuig of in de auto richting die bestemming stap. Wordt ongetwijfeld een heerlijke ervaring voor dochterlief en haar vriendin!
BeantwoordenVerwijderen