49002 km

We zijn altijd veilig op onze bestemming geraakt. Slechts één keer werd er een zijspiegel afgereden... En dan nog door een onoplettende fietser die duidelijk in fout was.

Na een leasing van vijf jaar, moesten we deze week onze Peugeot iOn terug inleveren. Dat deden we echter niet zonder een officieel afscheidstoertje waarbij we ieder om beurt ons elektrisch bakske luidop bedankten voor alle bewezen diensten.

En zo reden we op een warme zomeravond met alle raampjes open en goede radiomuziek langs enkele vertrouwde plekken: de Super U, de voetbalterreinen, het groene huis in Pfastatt... Met Thomas reed ik zelfs helemaal tot aan de school in Mulhouse. (Maar daar wilden Britt en Kobe in volle vakantie dus niet mee naartoe.)

 

Het is ook wel wat: 49002 km op vijf jaar tijd! Dat zijn dus heel veel ritten naar de school, de voetbal, de turnles, dansles en tekenles... Veel ritten ook naar de Super U, Prix Bas en Grand Frais... En naar de dentiste pour enfants, de orthodontiste, de orthophoniste (=logopedist) en de kinésiste...

Er hebben zelfs nog skis in onze iOn gelegen voor de Mercredis de Neige... En op het einde nam ik af en toe ook een koersfiets mee op de platgelegde achterbank. (Twee fietsen konden er echter niet in.)

 

'Dankjewel om ons al die tijd te verdragen,' zei Kobe ernstig.

'Dankjewel voor jouw elektrische stilte, en voor het gemakkelijke parkeren,' antwoordde ik.