'Het zomert met'

Geen enkel seizoen is meer afgebakend in de tijd dan de zomer. Als kind leek de grote vakantie misschien nog eindeloos te duren, nu vliegt ze steeds sneller voorbij.

Oh, wat hou ik van die warme dagen, van het felle licht en het gevoel dat niets echt hoeft. Gewoon, met blote benen en een kort kleedje door de dagen... En dan op een terrasje 'mensen kijken' en commentaar geven... (Als we ooit terug naar België verhuizen en iedereen ons weer verstaat, hebben we binnen de kortste keren een groot probleem!)

 

En zitten we thuis nog in een zeker ritme, dan valt dat op reis helemaal weg. Afstand nemen van de dagelijkse beslommeringen lukt me ook het best in een andere omgeving. Dan val ik helemaal stil en geniet van onze lege agenda, de vele ijsjes en mijn Birkenstocks.

 

Een vakantielief heb ik nooit gehad. Daarvoor was ik altijd al te ernstig. Die knappe jongen in de zomer van 1996 werd dus meteen mijn man van alle seizoenen, in Levi's en met afgetrapte palladiums, nooit met sandalen (en dus godzijdank ook nooit met kousen in sandalen).

Zomersolden vind ik trouwens een fantastische uitvinding - de wintersolden komen in mijn ogen altijd te laat - al heb ik er wel een hekel aan om een nieuw badpak te kopen: spiegels in pashokjes kunnen erg confronterend zijn.

 

De muggen op zwoele zomeravonden mogen ze afschaffen. Citronella helpt niet en we willen geen chemische troep kopen. Maar de BBQ met zijn typische geur moet wel blijven bestaan, samen met de illusie dat iedere tijd rekbaar is en we altijd jong zullen blijven... 'Forever Young' van Alphaville, weet je wel, een nummer dat ook niet oud wordt.

'Nightswimming' van R.E.M. blijft mijn favoriete zomernummer. Dat alles mogelijk is tijdens warme zomernachten, ja, daar blijf ik graag in geloven. (Tot manlief echter met de vliegenmepper op muggenjacht gaat en hij meteen ook iedere romantiek verdrijft.)

De zomer duurt helaas niet lang. Eind augustus wordt het 's avonds vlugger donker en een stuk frisser. Halen we overdag nog makkelijk 30°C, dan hebben we 's avonds toch een pull nodig. En een warme nazomer is mooi meegenomen, maar niet hetzelfde.

Noem me dus maar een zomermens. Absoluut.

En laat die strobalen volgend jaar gerust wat langer op de velden liggen...

Ik kijk er nu al naar uit.

Sans enfants

Ons augustusweekend met de vrienden uit Winksele-Delle; het is een fijne traditie die nu al een aantal jaren meegaat!!

Op het programma deze keer:

1. een bezoek aan Sélestat, met overheerlijke quiche in La maison du pain (en met zicht op de vernieuwde Bibliothèque Humaniste die ik later eens wil bezoeken)

2. wijn proeven (en ook kopen) in Domaine Albert Seltz te Mittelbergheim

3. met onze gids Claire een (natte) wandeling starten aan de Lac d'Alfeld in de Vogezen en genieten van de lokale keuken in de Ferme-Auberge du Baerenbach (de pommes de terre coiffées zijn er zalig)

4. Le Salsa Café in Mulhouse ontdekken (en opmerken dat we duidelijk niet meer tot de uitgaande jeugd behoren!!)

5. wandelen langs het kanaal in Illfurth en genieten van une bière pression en verse rabarbertaart onder de appelbomen van La Guinguette, het alternatieve zomerterras waar je zou willen blijven zitten tot het herfst wordt (en de appels dan recht op je hoofd vallen ;-))

Met veel dank aan de grootouders in Spanje en Herent die het mogelijk maken dat we ieder jaar 'sans enfants' op stap kunnen gaan... We genieten altijd hard van de herwonnen vrije tijd en het tragere (ochtend)ritme!

La Marande

 

Een mooie villa met luikjes weet mij altijd te charmeren

en 'La Marande' in Montbellet bracht me dus meteen in jubelstemming :-)

 

Onze kamer was ook zeer stijlvol ingericht,

voorzien zelfs van een vernieuwde, strakke badkamer:

echt zalig in zijn totaliteit!!

 

En met een cadeaubon van de grootouders hebben we 's avonds

nog heerlijk gastronomisch gegeten...

(Bij een Michelin ster durf ik helaas geen foto's nemen.)

 

 

De volgende ochtend wilden we dus écht niet vertrekken

(en mochten we gelukkig nog even blijven hangen in de tuin).

Zielig x2

Ik weet niet wie het zieligst leek, onze lekke autoband of wij?

We stonden er alleszins bedremmeld naar te kijken... Al waren we wel opgelucht dat we tijdig op een kleine 'aire' geraakt waren en niet op de autostrade zelf langs de kant stonden. (En dat we de kids reeds bij de grootouders in Spanje hadden afgezet, zorgde er gelukkig ook voor dat de achterbank stil bleef!)

 

Verder klonk 'Montélimar' ook wel leuk om even halt te houden, zij het dat we nu onze (romantische) overnachting (met chique etentje!!) in Montbellet misliepen, wat nog 200 km verder lag en waar we dus niet meer zouden geraken.

 

Toch niet die avond.

 

En dat was ook het minste van de dépanneur zijn zorgen... Hij sleepte ons naar Loriol Auto - de meest louche garage ever - vanwaar we onze verzekering belden die voor ons een (veel minder romantische!) overnachting boekte ergens in Privas.

.

Ach ja. 

 

De echte 'oefening in geduld' volgde pas 's anderendaags. Een nieuwe autoband hoefden we niet te verwachten voor 15u en de montage (+ het opstellen van de facture!) zou ons ook nog wel wat kosten.

 

Soit.

 

Uiteindelijk ben je gewoon opgelucht wanneer je terug kan vertrekken...

 

En alsnog naar het chique restaurant in Montbellet kan rijden :-)

Bédoin

Een weekje vakantie aan de voet van de Mont Ventoux, dat is...

1. genieten van het uitzicht op de kale berg met zijn witte steenlandschap

2. de koersbenen trainen tijdens een prachtige fietstocht langs de Gorges de la Nesque

3. de jongens feliciteren met hun klim tot aan Chalet Reynard

4. op zoek gaan naar de tweede thuis van schrijver Stefan Hertmans in het middeleeuwse Monieux

5. Avignon bezoeken, met een audioguide op de beroemde brug en met Kobes waveboard op het plein voor het Palais des Papes

6. verfrissing zoeken in het zembad van ons hotel in Bédoin

7. 'Les indestructibles 2' in cinéma Rivoli in Carpentras bekijken (tijdens onze enige regendag) en opgelucht zijn dat we er 's avonds ook nog een leuke wijnbar vinden om de 40 kaarsen van manlief stijlvol te vieren!

8. antislip sokken kopen in het trampoline park Tiger-Jump

9. zeer goed eten in alle lokale restaurantjes ('La Belle Etoile' in Vaison-la-Romaine is werkelijk een aanrader!)

10. and last but not least: lekkere wijn kopen in Cave TerraVentoux om thuis nog wat verder na te genieten van deze heerlijke week!!

Bijna veertig!

Jans collega's uit Basel hadden zichzelf eigenlijk min of meer uitgenodigd... Maar als je veertig wordt, mag je ook wel een BBQ organiseren! En dus zat er gisternacht een hoop jonge dertigers op ons terras en voelde ik mezelf als gastvrouw plots stokoud ;-)

 

On y est donc presque... Manlief nadert zijn 2x20!! En de hete zomerdagen rijgen al die jaren nu als bonte kralen aan elkaar... Met zwoele zomeravonden die de tijd evenmin doen vertragen... En met veel koud Belgisch bier op tafel... Ja, dat ook. Dat laatste zeker ook! 

Zomerkind

Vandaag zou ze zeven jaar geworden zijn.

 

Tenminste, als ze op de uitgerekende dag geboren zou zijn... Maar Ster kwam veel vroeger ter wereld en zorgde voor een verjaardag in de lente die je niet wil vieren en alsnog haarscherp onthoudt.

 

De eerste zomer zonder haar was vreselijk.

 

In onze nietige hotelkamer aan de Adriatische kust had ik iedere nacht de leegte afgetast. Ik wist niet dat dat kon, een leegte aftasten. Maar ik deed het minutieus en het vulde mijn hele wezen. Zelfs overdag. Want voortdurend dacht ik aan mijn doodgeboren dochter. Dat ging spontaan, zoals ademhalen.

 

Over het warme strand van Rimini liep ik toen regelmatig naar de waterglijbanen verderop. Met mijn voeten in de blauwgroene zee probeerde ik dan van de wandeling te genieten... Tot een zwangere vrouw me langs de waterkant kruiste, tot een jonge moeder met haar baby de zee naderde. Mijn bikini en platte buik konden me terstond gestolen worden: groot verdriet laat zich niets wijsmaken.

 

De daaropvolgende zomer probeerde ik in het heldere water van de Tarn het gepieker van me af te laten glijden. Ik las zelfhulpboeken met de titel 'Je bent niet jouw gedachten' en 'De kracht van het  nu', maar herkende mezelf vooral toch in de verlatenheid van de rotskloven die de Gorges du Tarn zo indrukwekkend en zo prachtig maken.

 

Daarna kenden we weer twee Italiaanse zomers - Cortona en Lucca - waar de Perseïden meteorenzwerm me begin augustus hoopvol naar de hemel deed turen... Iedere vallende ster was immers een wens waard!

 

Aan de Lac d'Annecy en in Moliets beleefden haar almaar groter wordende broers en zus vervolgens de accrobranche-tijd van hun leven, deden de jongens ook karting en Britt zelfs parapente. Ikzelf las intussen geen zelfhulpboeken meer, vond vaak meer antwoorden en inzichten in goede romans. (Want soms lijken verhalen en boeken jou echt gewoon op het goede moment te bereiken, vinden zij dus jou als lezer - en niet andersom! Hopelijk ken je dat gevoel ook?)

 

En ondanks alle regen en mist op de Bettmeralp vorige zomer, kiezen we dit jaar terug voor een berg! Al hopen we in ons hotel aan de Mont Ventoux straks toch ook van de zon te kunnen genieten... En naar een kerkje/kapel gaan we dus ook weer op zoek. Want er gaat geen zomer voorbij zonder een kaarsje voor Ster, zonder wat extra licht voor ons zomerkindje dat in de lente geboren werd.

 

Zo gaat zij nu al vele zomers met ons mee op vakantie, blijft ze ergens toch aanwezig in die volgeladen auto...

Ik hoef haar zelfs nooit ver te zoeken.

 

X

NoMad

In een oud, industrieel gebouw opende NoMad afgelopen winter zijn deuren... En deze warme zomeravonden zit het terras dus goed vol!! De kaart is zeer gevarieerd en de café gourmand beslist een aanrader.  Voor het onweer - en nog een lekkere cocktail 'als digestief' - installeerden we ons gisteren wel in de zeteltjes binnen.

 

Een hip adresje aan de Fonderie in Mulhouse dat onze Franse thuisstad zeker goed doet! Meer van dat graag!