Ik dweep wel wat met Agnès Ledig, een schrijfster uit de Elzas wier boeken intussen vertaald werden in twaalf talen (maar niet in het Nederlands, wat ik alvast een gemiste kans vind voor heel Vlaanderen en Nederland!). Dus toen ik haar vandaag op de boekenbeurs in Saint-Louis aan het woord kon horen, hing ik werkelijk aan haar lippen... En tijdens de signeersessie nadien zat ik haar ook zeer idolaat aan te staren, kreeg ik mijn eigen Franse zinnen zelfs moeilijk verwoord...
En dus voel ik me nu een overjaarse puber die slechts schaapachtig naar haar idool kon glimlachen en absoluut niets zinnigs wist uit te brengen. Vreselijk!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten