Het werd een mistige nieuwjaarsdag, alsof ons dorp niet wilde ontwaken. Net zoals de oudste zoon eigenlijk: hij vierde oudjaar voor het eerst met vrienden buitenshuis, en sliep vervolgens deze hele nieuwjaarsdag in een hoekje van onze zetel.
Samen met de jongste zoon op zijn step liepen manlief en ikzelf intussen een blokje om, langs alle restanten van vuurwerk en voetzoekers. Het was best een drukke nacht geweest in Richwiller. Onze wensballon (100% biologisch afbreekbaar en in brandvertragend papier) was slechts een kleine bijdrage geweest aan alle feestvreugde. Een veilige bijdrage ook. Dat dachten we toch. Tot we hoorden over de brand in een Duitse zoo waar een wensballon op het dak van het apenverblijf terechtkwam en meer dan dertig apen het leven lieten.
Maar de bosbranden in Australië doen ons deze dagen pas echt ongerust naar het nieuws kijken, alsof de wereld 'down under' blijvend in brand staat en de catastrofe al lang niet meer te overzien valt.
Laat 2020 hier dan maar mistig en grijs starten... Met een blokje om, en de oudste zoon in een bolletje gerold in de zetel. (Even weg van de wereld, blijft er in dit nieuwe jaar sowieso nog tijd genoeg voor alle goede voornemens.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten