Goedheid

Ik geloof in de goedheid van de mens. Echt. En ik ga zeker nog "De meeste mensen deugen" van Rutger Bregman lezen. Misschien moet ik er zelfs dringend in beginnen. Want gisteren waarschuwde onze krant voor oplichters die wegcontroles organiseren en je meteen cash een boete laten betalen wanneer je 'attestation de déplacement' niet in orde is. En dit klopt dus niet. Iedere officiële boete krijg je eerst met de post toegestuurd en dien je pas nadien te betalen. (Niet dat de post hier deze dagen goed werkt, maar da's weer een ander paar mouwen.)

 

Morgen ga ik boodschappen doen. Nooit gedacht dat dit zo'n stresserende bezigheid zou worden. Want liggen de straten er al verlaten bij, dan moet je dus nog op je hoede blijven. En in de winkel zelf hoop ik weer vlug alles te vinden (graag een nieuwe voorraad WC-papier en witte bloem!), en dat liefst op een rustig moment, met weinig volk aan de kassa.

 

Leven in lockdown. Het doet wat met een mens; met de goede én de minder goede.

Maar ik geloof dus in de goedheid van de mens. En ik geloof zeker in de zorgverleners in de frontlijn die nu dagelijks geconfronteerd worden met de realiteit en de risico's van Covid-19. 'Car ils sauvent des vies,' sprak ook president Macron afgelopen woensdag in het veldhospitaal van Mulhouse.

'Courage,' zeg ik morgen beslist ook weer tegen de kassierster voor me in de Super U. Want dat plastic scherm tussen ons in volstaat niet om het iedere dag vol te houden.

Leven in lockdown. Laat de goedheid nu maar zegevieren.