Zelfportret

Hier zit ik het liefst. Aan mijn nieuwe bureau. Met woorden en zinnen om te schrijven. Op kaartjes of in een blogpost, maakt niet uit. Structuur aanbrengen in gedachten, verbanden zoeken die er (niet) zijn. Maar meestal doe ik dus maar wat. Laat ik de tijd met mij aan de haal gaan en is mijn focus verdeeld. Dan loop ik achter een volle winkelkar, struikel over de Franse administratie, bel voor afspraken, reparaties en meer van dat.

Over 1 jaar en 5 maanden word ik vijftig. (Om maar te zeggen dat ik er niet mee bezig ben?!) Ik blijf "van de vorige eeuw", zal mijn eigen bucketlist verder afwerken zonder veel sociale media. Laat mij maar mensen ontvangen en desserten maken, met echte gesprekken in real life.

Een nieuw boek schrijven, zou geweldig zijn. Van "het lege nest" heb ik (voorlopig) geen schrik. Van de menopauze dan weer wel. Kome wat komt, zeker? En 's avonds wat vroeger gaan slapen, helpt dat nog tegen die wallen onder mijn ogen?

De geur van koffie 's morgensvroeg blijft heerlijk. Chocolade helpt op lastige dagen, een beetje geduld ook. Wijsheid komt met de jaren, en het zomerlicht blijf ik graag vangen met mijn reflexcamera. 'Up close and personal,' zo wil ik eigenlijk alles doen. Als het dan toch te ernstig of te zwaar wordt, maakt humor nog veel goed.