Met zijn rechtervoet in het gips,
kon opa niet mee op bezoek bij Britt in Lund,
en dus wilde Thomas wel
"samen naar de voetbal kijken",
alsook de geschreven pers in Vlaanderen volgen,
om daarna bij de verhuisde grootouders langs te gaan,
terwijl ikzelf vervolgens mijn jarige petekind
met zijn sweet sixteen feliciteerde.
Er was ook nog een laat paasfeest,
met traditionele heerlijke vogelnestjes,
bij de neefjes in Buggenhout,
waar er ondanks het koude weer
flink werd buiten gespeeld,
en waar een lekker ijsje nooit wordt geweigerd.
Terwijl oma, tante Bie en neefje Jan
bij Britt in Zweden "het mooie weer maakten",
genoten Thomas en ik dus zeker ook van
al onze afspraakjes in België.
Een lang weekend vol aprilse grillen op de baan
- een zware hagelbui en glad wegdek in Libramont -
én tevens een zeer deugddoend weekend
met een "postkaartje huiselijkheid" uit Vlaanderen,
om op de terugweg nog luid mee te zingen met Stef Bos:
"ik ben altijd onderweg".
Meer moet dat soms echt niet zijn.