Dat deden we vanmorgen op het kerkhof in Mulhouse-Nord: samen zwijgen.
Met een witte roos en een plantje dat mijn ouders me meegegeven hadden.
Stiltes waarin alles wordt gezegd... Met een blik of een gebaar.
En je weet, dichter bij elkaar kan je niet komen.
Het plantje uit België deed deugd.
Tot later, lieve meid. X
Dag allemaal,
BeantwoordenVerwijderenWeinig woorden, maar veel gedachten gingen vandaag al jullie richting uit. Een traantje zit rolklaar, maar kan zich net beheersen...
Groetjes, de vaste klant & co
dacht aan jullie, vond een sms'je te onpersoonlijk maar bleef te bezig met waar we op een mooie vakantiedag mee bezig waren om te bellen... en dat terwijl de stilte zo nodig was.
BeantwoordenVerwijderenEn nu er terug internet is en we weer thuis zijn zoek ik toch de woorden om een warme knuffel in jullie richting te sturen. Lieve An,( en jan en de kinderen,) wees verder warm voor elkaar! Er was meer dan genoeg warmte geweest ook voor haar, maar dat je die nu alleen in gedachten kan geven verschroeit je een beetje vanbinnen.
En elk mooi verhaal, elke herinnering aan een mooie dag bevat sinds die ene dag ook een gemis, dat jullie gelukkig kunnen delen.
Groetjes
Blijf over haar schrijven en praten, lieve An. Dikke knuffel
BeantwoordenVerwijderen