Wensen

 Aan al mijn bloglezers,

Een mooi en gezond 2015 gewenst!!

 Maak er een bijzonder nieuw jaar van,

met fijne perspectieven die je gelukkig en blij maken...

Bloggroeten uit Frankrijk,
An

De leuke kant

Nu de kinderen nog even in België zijn, houden we ons deze dagen graag bezig met de toekomstige inrichting van het nieuwe huis. Want onze IKEA-spullen hebben ondertussen écht hun beste tijd gehad - we gebruiken hier nog steeds de IVAR stellingkast met verstevigingskruis in onze living! - en al onze bouwperikelen van de voorbije jaren verdienen toch ook een compensatie...

Nieuwe meubels dus! Een strakke anthracietgrijze hoekzetel voor de televisie, drie hippe krukjes voor het hoge bureaublad, een mooi stapelbed voor Kobe... Maar de kers op de taart blijft wellicht de lange tafel met de zes stoelen die we gisteren in het VitraHaus bestelden, een knap ontwerp van de Vlaamse architect Maarten Van Severen.

Easy spenders op de vooravond van het nieuwe jaar. En we hebben er weinig moeite mee.

Het is beslist de leukste kant van deze verhuis.

Goede voornemens

Goede voornemens maken bij de start van een nieuw jaar, ik ben er geen voorstander van. Wellicht omdat ze meteen ook gevoelens van ontgoocheling en mislukking inhouden wanneer ik na een week (veel langer duurt het helaas nooit) toch weer in mijn oude gewoontes herval.

Maar nu de verhuis stilaan in zicht komt, zit mijn hoofd sinds een aantal weken vol goede voornemens! Het zijn haast dwingende gedachten die zichzelf steeds herhalen...

'Minder bijhouden, meer wegdoen.'

Dat moet zowat mijn meest dwingende voornemen zijn tijdens deze laatste dagen van het jaar 2014. Want een gezin met jonge kinderen kan op vier jaar tijd veel verzamelen in een groot, Frans huurhuis. Dat voel je ook goed wanneer je over het aantal verhuisdozen begint na te denken.

De komende weken hoop ik dus heel wat van onze spullen-die-nog-goed-zijn-maar-die-we-eigenlijk-nooit-gebruiken naar Armée du Salut weg te brengen. En alle kledij-die-we-eigenlijk-nooit-meer-dragen kan in Ding Fring zeker ook een tweede leven krijgen...

En zou de bouwfirma aan "goede voornemens" doen??

Negen weken resten ons nog, om het nieuwe huis 'instapklaar' te krijgen én het oude huis volledig leeg te maken...

Mijn fluogele post-its werden ondertussen op grotere lijstjes met meer overzicht samengebracht...

Eén klein voornemen dat alvast gelukt is!

Met punten

Vanmorgen in de Prefectuur van Colmar eindelijk de papierwinkel afgehandeld voor Jans nieuwe rijbewijs. Het werd dan ook een "aardig" dossiertje van volgende documenten die we de voorbije maanden verzamelden en invulden:
- déclaration de vol de la police en Espagne (portefeuille volé à Tarragona, le 18 août 2014)
- déclaration de vol confirmé par la police à Mulhouse
- attestation du permis de conduire de la Belgique
- facture services des eaux (comme justificatif de domicile)
- copie du passeport international
- deux photos d'identité
- 25 euros en timbres fiscaux
- cerfa document n°14879*01
- cerfa document n°14948*01

De administratieve rompslomp die je als buitenlander dient af te handelen is dus nog nét iets groter dan normaal... Sowieso loop je hier in de dagelijkse praktijk helaas vaak tegen onnodige bureaucratie aan. (Daarin verschilt Frankrijk dus niet zo veel van België.)

Soit. Over enkele weken verwachten we het nieuwe rijbewijs via de post. Een Frans rijbewijs nu, met punten! Want daar is geen ontkomen meer aan. Manlief kan dus binnenkort bij iedere (kleine) overtreding in het verkeer punten verliezen...

Voor de kerstvakantie zijn we ondertussen 'super contents' met de rapporten van de kids. Die telden veel goede punten! Punten die ons als ouders vertrouwen schenken en die hen ook niet meer afgenomen kunnen worden :-)

Post-its

Het gaat hard deze weken. Ben ik niet in België, dan zit Jan er wel voor het werk. Onze vluchten kruisen elkaar net niet in de lucht, daar zorgen de kinderen gelukkig voor.

Het goed georganiseerde en geregelde leven laat dus verder op zich wachten en de naderende oplevering van het nieuwe huis zorgt voor nog meer hectiek dan anders.

'Lijstjes maken, ik moet lijstjes maken. Grotere lijstjes met meer overzicht en meer structuur.' Dat zit ik de laatste dagen echter wel vaak te denken... Want nu zoeken alle fluogele post-its zich een weg in mijn agenda, mijn handtas en mijn hoofd. Ieder item dat ik kan schrappen, wordt meteen weer door een volgend item ingenomen.

En dus blijven de post-its komen en gaan...

Ze liggen ondertussen overal: kleine, fluogele papiertjes over de nieuwe douche die dringend moet afgewerkt worden en de schilder die op zich laat wachten, over de laatste offertes die nog moeten besproken worden en over een betaling die dringend moet gebeuren... Papiertjes ook over mijn uitstap met Kobes klas morgen en over de chocomousse voor het voetbalfeestje zaterdag...

Daarnaast de lange adressenlijst voor alle kerstkaartjes die ik weer wil schrijven... Een foto met een kleine Ster... 'Wie niet weg is, wordt gezien.' Daarover blijven we het met z'n vijven sterk eens. Ook geen post-it nodig om dat te onthouden.

En dan worden al die 'dwingende' papiertjes plots weer minder belangrijk...

Wat er echt toe doet, onthouden we uiteindelijk moeiteloos en zonder enige post-it.

Keep calm...

Kosten aan de grote auto, bouwperikelen zonder einde, eigenaars die op inspectie komen...
'A chaque jour suffit sa peine,' zegt men hier dan.
Maar soms komt er dus heel veel samen...
En dan zit er 's middags bij de post dit kaartje uit Leuven, net op tijd!

Dankjewel, lieve vriendin. We proberen kalm te blijven :-)

Vogue!

'Come on, Vogue

Let your body move to the music

Hey, hey, hey

Come on, Vogue

Let your body go with the flow

You know you can do it'

En onze eigen Madonna deed het zaterdag meer dan prima

op het jaarlijkse Gala Indépendante Kingersheim!

Met haar elf jaar is Britt ook veruit de jongste in de groep Team Gym.

'Want sommigen rijden zelfs al met de auto, mama!'

We zaten dus weer hard te blinken in de tribunes :-)