Tuinwerken

Nieuwe tuinwerken,

zonder burengedoe deze keer.
En het jonge boompje werd hartelijk welkom gekust :-)

Zomeruur...

...en we maakten er thuis meteen een hele zomerdag van!

Samen

Twintig jaar vandaag, waarvan zestien getrouwd! Hoe gaat dat dan? Wie zijn we geworden? Als koppel en als individu... Ouder en wijzer??

'Samen een koffietje drinken', deden we in het begin alvast niet. We hadden nog zeeën van tijd zonder dat we op adem hoefden te komen (en we vonden koffie trouwens niet lekker).

We zouden huwelijk en thesis combineren (dat heb je met een jonger lief), daarna kinderen en korte nachten krijgen. We zouden ook huren, bouwen, verhuizen... Tot in Frankrijk toe.

Ons geduld raakten we soms kwijt, onze humor nooit.

Twintig jaar samen. We vieren het vanavond.

Dankjewel, lief. X

Rallye des confirmands

Na hun Profession de Foi in juni 2016, volgt de eigenlijke Confirmation in oktober 2017. En ook in Frankrijk is het beslist een uitdaging om pubers van 14-15 jaar gemotiveerd te houden voor hun Vormsel. Maar de rallye gisteren was geslaagd, liet hen in kleine groep een bijbelverhaal actualiseren en bracht vrijwilligerswerk op een leuke manier onder de aandacht!

Dus ja, ik speelde voor onze parochie graag taxi naar de andere kant van Mulhouse, naar de grote samenkomst in de Eglise du Sacré Coeur. De Franse jongeren in mijn wagen kennen nu bovendien allemaal de mooie muziek van Lost Frequencies.

Dans le plâtre

De voetbalmatch van Thomas eindigde gisteravond met een radiografie op spoed... 'Une entorse à la cheville et une petite fracture', luidde de diagnose. Voor de gips mochten we vanochtend om 8u terugkomen.

Gypsotherapeut Arnaud heeft intussen zijn werk gedaan, onze oudste zoon is nu voor een tijdje 'immobilisé'. Morgen zullen de vrienden op school zijn boekentas dragen en de 'canne anglaise' (krukken) staan hier al klaar naast zijn linkerschoen.

Dat dit vroeg of laat kon gebeuren, wisten we wel. Sportieve kids brengen dat risico met zich mee. Maar we hopen toch dat het straks, tijdens de tweede nacht, al veel minder pijn doet.

Zes jaar

Ze werd onder het verkeerde gesternte geboren. In een wereld die vierkant draaide.

De groeiende en allesverwoestende golf die in het eigen leven kwam aanrollen, leek op de enorme vloedgolf die het Japanse vasteland overspoelde. De kernramp in Fukushima raakte de veilige toekomst van het Westen en de Europese kranten stonden vol speculaties: wereldwijde paniek en angst verkopen goed.

In Syrië kwam het volk op straat, protesteerde massaal tegen de eigen dictator. Het regeringsleger reageerde met harde maatregelen en de vreedzame opstand resulteerde al vlug in een gewapend conflict, in een burgeroorlog die tot vandaag verder duurt.

Maart 2011. In de Elzas is het dan uitzonderlijk warm voor de tijd van het jaar. Ieder overstromingsgevaar bevindt zich slechts in mijn tobbende hoofd, onpeilbaar diep en goed verscholen voor de buitenwereld. De dreiging van IS en de vluchtelingencrisis kennen we nog niet.

'Mama huilt nu veel voor de baby,' merkt Kobe rustig op, zoals ook de weerman andermaal een zonnig weekend aankondigt. Jonge kinderen nemen het leven zoals het komt. Volwassenen niet, die maken het zichzelf een stuk moeilijker.

In het ziekenhuis laat Sters kleine beeltenis meteen een verpletterende indruk achter. Er valt zoveel te verzwijgen na een doodgeboorte, zoveel niet uit te leggen. Wat moet ik ook met mooi weer als het beste blijft ontbreken? Maandag blijft de moeilijkste dag van de week, dan raak ik steeds weer zeven dagen verder weg van dat kleintje. Het is mijn nieuwe jaartelling die altijd aftrekt, nooit optelt.

Ik fiets langs de paardenboerderij en door de velden, maak grote lussen over de verharde zandwegen in het bos. Vol verdriet en woede, trap ik hard op de pedalen en klem ik mijn handen verbeten rond het stuur. Het blijft veel te veel lente.

Zes jaar later. Het is haar verjaardag vandaag. De zon schijnt.

We missen je, lieve dochter.

X

Forrest Gump doosje

"Life is like a box of chocolates.

You never know what you're gonna get."

 

Bijna te mooi om op te eten,

de pralines die ons bezoek gisteravond meebracht...

 

'Bijna' dan toch ;-)

Schnapszahl

De palindroomverjaardag werd lang en goed gevierd... Met boeken en juweeltjes, met Oosterse gerechten en een uitgebreide brunch... Mooie dagen vol zoets en warmte aan tafel, fijne hartelijkheid die zich gemakkelijk laat delen.

In Basel noemen ze het een Schnapszahl, zo 2x hetzelfde getal. Klinkt veelbelovend, toch? En hier lieten we mijn "4x4" dus niet ongemerkt voorbijgaan.