De voetbalmatch van Thomas eindigde gisteravond met een radiografie op spoed... 'Une entorse à la cheville et une petite fracture', luidde de diagnose. Voor de gips mochten we vanochtend om 8u terugkomen.
Gypsotherapeut Arnaud heeft intussen zijn werk gedaan, onze oudste zoon is nu voor een tijdje 'immobilisé'. Morgen zullen de vrienden op school zijn boekentas dragen en de 'canne anglaise' (krukken) staan hier al klaar naast zijn linkerschoen.
Dat dit vroeg of laat kon gebeuren, wisten we wel. Sportieve kids brengen dat risico met zich mee. Maar we hopen toch dat het straks, tijdens de tweede nacht, al veel minder pijn doet.
Amaai, miijn Frans gaat er ferm op vooruit met zo'n blogpost :) Voor jullie ook wat nieuwe woordenschat of is dat niet meer zo na 7 jaar ? Veel beterschap en weinig pijn ! Niet zo handig "gehandicapte pubers " , lijkt me. Groetjes, DVK
BeantwoordenVerwijderen