De kerstvakantie vulde zich weer vanzelf... Met drukke familiefeesten, luidruchtige kwissen en ontroerende nieuwjaarsbrieven, met afspraakjes onder vrienden die al een hele tijd meegaan en die voor ons dus ook als een "vertrouwde thuis" voelen... De goede voornemens voor 2018 houd ik nu wellicht weer minder lang vast!
Ach ja. 'Meer sporten,' ben ik niet meteen van plan, al kreeg ik van mijn Franse vriendin wel een stappenteller cadeau. 'Vous êtes libre de circuler,' zei ook de tandartsassistente me onlangs toen mijn twee pubers weer tezelfdertijd in de onderzoeksstoel lagen. (Ikzelf wilde intussen vooral stilvallen en met een goed boek in een hoekje van de wachtzaal wegkruipen, een verlangen dat hier op taxiwoensdagen wel vaker de kop opsteekt.)
Trager leven. Dat deed ik misschien nog het liefst de voorbije eindejaarstijd. En als ik al helemaal tot in Heemskerk (Amsterdam) reed, dan was dat in een stille wagen en enkel voor mezelf. 'Zeef het zand uit je manuscript, houd alleen de diamantjes over,' zei de schrijfcoach me streng in haar met kerstspullen gedecoreerde woonkamer. De smeltende sneeuw op de terugweg liet haar woorden verder bezinken. Schrijven is schrappen. Dat weet ik wel. Nu nog de moed vinden om er weer mijn schouders onder te zetten...
Zuchten en blazen, dat deed de eigen kroost hier vanochtend ook weer. Want die allereerste schooldag in januari valt nu eenmaal altijd te vroeg. Gelukkig vond Britt 's middags dan toch haar kantinekaart terug (diep in haar jaszak, waar hij ook de hele kerstvakantie had gezeten!) en bleek een verwarde klasgenoot inderdaad het handboek Physique-Chimie van Thomas nog in zijn bezit te hebben (hij haalde het verwonderd uit zijn rugzak toen zoonlief er achter vroeg!). Joehoe, pubers :-)
'Waarom begint iedere schoolweek niet op vrijdag?' vroeg Kobe zich intussen ernstig af en hij stapte kwaad in de wagen.
Toen werd het eindelijk stil in huis... En draaide ik vervolgens toertjes rond mijn manuscript...
Nog een schitterend 2018 gewenst, beste bloglezer.
Zoek in het nieuwe jaar vooral naar de diamantjes!!
X
Hé An,
BeantwoordenVerwijderenDit las zalig ! Doorzetten he Anneke, zodat ik nu echt wel binnen niet al te lange tijd dat boek van jou mag lezen :)
Gemakkelijker gezegd dan gedaan dat weet ik heel goed, maar om maar te zeggen dat ik nog steeds supporter en diamanten leesvoer wel zie zitten !
Lieve groet uit W.,
Carla
Twee mooie voornemens: zoeken naar diamantjes en trager leven. Ik ga ze ook meenemen in 2018.
BeantwoordenVerwijderen