'En, wat ga je vandaag nog doen?' vroeg Roberta me vanochtend.
We hadden juist een uur met elkaar gesproken. Zij in een bloemetjeskleed aan het raam van haar appartement in Singapore, ik in rolkraag en donkere jeans aan onze livingtafel.
Zeven uur verder kwam dochter Lea juist terug thuis van de Franse privéschool, in haar blauwe uniform en met twee vlechtjes. (Clichés zijn er om bevestigd te worden.) Enthousiast zwaaide ze naar me op Skype en vroeg waar Kobe was.
'A l'école,' zei ik en dacht aan de rest van de dag die nog open voor me lag.
O ja, niets zo mooi als een maandagochtend die helemaal van mij is...
Met een tas koffie, wat pure chocolade en mijn teksten, meer heb ik dan niet nodig.
Buiten sneeuwt het nu zachtjes, laat ik de anderen intussen graag alles achternahollen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten