Tante Julia

Afgelopen nacht is ze gestorven, die lieve tante Julia.

De kapster die ze eerst voor maandag nog geregeld had, werd kort voordien afgebeld. Ja, ze bleef zich goed verzorgen tot het einde... En plannen maken, daar ging ze ook gewoon mee door. 'Misschien haal ik mijn volgende verjaardag nog wel.' Ze had echt een onvoorstelbare levensvreugde.

 

'De fanfare is besteld voor uw komst,' was haar kwinkslag deze laatste paar weken. Tijdens onze vakantie eind februari zou ik in het ziekenhuis langskomen en iedere keer dat ik in tussentijd met haar belde, werd een gesprekje om te koesteren.

 

Ontroerend mooi blijft ook haar handgeschreven briefje na Sters geboorte in 2011:

(...) Je hebt nog veel om voort te doen. Ken je dat liedje? Ja er zijn blijde dagen nog in 't leven. Hoe weinig ook, er zijn er nog voorwaar. Dat heb ik al dikwijls bij mijn eigen gezongen. Vind je gek zeker? Maar ieder gaat op zijn eigen manier om met verdriet en gemis toch. Wat ne moraalridder, foei. Proberen positief blijven.

Van harte het allerbeste voor allemaal daar in den Elzas en tot de volgende keer.

T. Julia

 

En dat ik met een zelfde ingesteldheid 92 jaar wil worden...
Ja, dat zit ik hier nu al de hele dag te denken.

 

Rust zacht, lieve groottante.
Voor mij was je ook echt een 'grote madame'.
 

Bedankt voor alles.

 

X