Over mij

Hallo! Ik ben An (°1973) en ik ben met man en kinderen in augustus 2010 van België naar Frankrijk verhuisd. Ik hou van zwarte chocolade, mooie foto's, een goed gesprek, lange zomeravonden,... Elke reden is ook goed om een feestje te geven! Ik ben een perfectionist en een controlefreak, maar mijn gezin houdt mijn leven chaotisch en onvoorspelbaar ;-) Ik startte deze blog om familie en vrienden op de hoogte te houden van ons leven hier in Frankrijk. Welkom om mee te lezen!

zondag 8 november 2020

Casa Rosa

Zolang ze thuis woonde, zou ze een lockdown niet erg gevonden hebben. Ze was een echte huismus, mijn grootmoeder. Haar keuken en living volstonden. En haar waskot, in vroegere jaren. En haar fiets ook, als ze dan toch vlug in het dorp om een boodschap moest. (Ze zou er geen moeite mee hebben om binnen die Franse 1 km rond haar huis te blijven.)

Het bezoek kwam altijd langs achter, door de keukenhor, dat geweldige vliegenraam dat ik graag nog eens zou opendoen. En dan de thermoskan op tafel, met de "sjmoster" in de blikken doos... Maar eerst langs de broodtrommel in het gangske, de smalle keldertrap af voor een flesje Schweppes (of, nog beter, Almdudler, wat is dat lang geleden!!). Vervolgens aan haar livingtafel stilvallen, even de krant doorbladeren, praten over familie en buren. Etienne die dan plots met luide stem de post en reclamefolders binnenbrengt, overbuur Roger die nu ook alleen woont... 

'Maar zeg het als ge door moet, ik wil u niet ophouden.' 
'Ik zit hier goed, meter.'

Straks vier ik haar 97ste verjaardag met een Prince-koek en een kaarsje in onze Franse kerk. Hopelijk zit zij hierboven nu bij 'Beire Fluit', samen met peter die haar dan toch niet vergeten is. Want daar wilde ze al een tijdje naartoe. 

Afgelopen lente hebben we ons huis 'casa Rosa' gedoopt. De ruiten worden hier wel véél minder gekuist en mijn keukenkasten zijn ook niet zo goed op orde, maar als we er zo'n warme thuis van kunnen maken zoals zij dat voor ons altijd deed, is dat helemaal oké.

Hemelshoge kus, lieve meter. In gedachten kom ik vanavond nog even binnen langs de keukenhor, zwaai ik ook nog even voor jouw grote raam in het rusthuis. Bedankt voor alles. X

2 opmerkingen:

  1. Hallo an,zojuist u mooie tekst gelezen.vandaag is katleen karen en ik naar haar rustplaats geweest nieuwe plantjes op gezet.katleen was niet goed gezind omdat van sebroeck niet juist geschreven was erstond sebrouck op ja we zullen proberen van dat zo vlug mogelijk te veranderen, maar ik denk dat we moeten wachten tot volgend jaar.heb vandaag de eerste keer echt gefiets met Alessandro aan mijn zijde,het was supper!!mijn knieschijf moet rollen he dat is toch beter dan een home-trainer hoor.zo nog veel liefs aan ieder!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel mooie tekst en weinig aan toe te voegen. Het zijn de kleine herinneringen die ons rechthouden en waar we aan terugdenken. Jij at een Prince-koek en wij hebben hier een stuk van de befaamde spin-taart gegeten op haar verjaardag ! Ze zal altijd een ster aan de hemel zijn, samen met jullie Ster en ook opa's ster die ons dan samen begeleiden tijdens moeilijke en donkere momenten...

    Nog een klein tekstje :
    ik klim op een ladder, maakt niet uit hoe, hoog naar de hemel, gewoon naar je toe. Om even te horen hoe het daar is en om je te zeggen dat ik je zo mis...

    Veel liefs van ons allen xxx

    BeantwoordenVerwijderen