Raamzwaaien

'Ze laten de mensen veel te oud worden,' zei ze altijd.

'Alleen de goei, meter,' antwoordde ik dan, 'alleen de goei.'

'Ja,' zuchtte ze, 'dat zegt gij altijd,' en ze lachte dan toch.

Van corona was toen nog geen sprake, 

en wisten wij ook veel wat er in de rusthuizen zou gebeuren.

Tot het bezoek vorige lente werd afgeschaft,

en 'raamzwaaien' een begrip werd.

'Het is het moment om te vertrekken,' moet ze gedacht hebben, 

'ze gaan me hier nu niet meer missen.'

En dat 'missen' vond ze ook absoluut niet nodig.

 

'Want je hebt nu je eigen leven.'

Maar kijk. We zijn nu 1 jaar verder. En ik mis haar toch.

Hemelzwaaien, bestaat dat ook?

X

Impreza

"I never dreamed of success, I worked for it," lees ik vanmiddag op de achterruit van een helblauwe Subaru Impreza.

De uitgebouwde wagen met 'gouden' wieldoppen en grote uitlaat doet me glimlachen. Het contrast met onze Peugeot 5008 kan niet groter zijn: onze grijze gezinswagen werd nooit getuned en zou al heel blij zijn met een grondige wasbeurt!!

 

Wanneer de verkeerslichten op groen springen trekt de wagen snel op richting autostrade en vervolg ik, in gedachten verzonken, mijn weg naar huis. Want ik geraak er maar niet uit... Welke slogan ikzelf dus op onze auto zou willen...

 

'Blonde à bord,' vond ik onlangs nog wel een leuke. In zo'n rode gevarendriehoek! Of anders dit: 'Op boodschappenronde' en dan 'stopt regelmatig' als waarschuwing eronder.

EM Strasbourg

Vanmiddag naar de École de Management in Straatsburg,

gesitueerd in een straat die als vakantie klinkt:

maar waar Britt toch niet zo ontspannen toekomt,

voor de concours 'Tage Post-Bac'

waar heel wat zesdejaars deze dagen aan deelnemen.

Bij Thomas op kot was de sfeer meer ontspannen,

en leek mijn eigen studentenstart zelfs weer even 'gisteren',

al is dat nu 30(!!) jaar geleden en is het straks aan dochterlief

om aan die geweldige jaren te beginnen...

Jusqu'au bout!

De jongste zoon vindt het best wel gek,

dat zijn huis nu helemaal af is!

Maar kijk, alle kamers zijn afgewerkt

en de planten kunnen ook beginnen groeien ;-)

Een 'dab' is hier dus op zijn plaats,

want de knutsel-finish werd gehaald!

Trage knutseltijd

Tijdens de eerste confinement begon Kobe aan zijn maquette,

die nu echt bijna helemaal af is,

want la touche finale is voor eerstdaags:

een bak vol planten op zijn dakterras :-)

Coronatijd is dus zeker ook 'trage knutseltijd',

zelfs voor veel volwassenen want Castorama (onze Franse Brico)

blijft hier in de Elzas week na week gouden zaken doen!

Schrijfgoesting

'Faites-vous confiance, allez jusqu'au bout, ne lâchez pas... Et continuez à lire et à écrire!'

 

Zelden hoorde ik zo'n gemotiveerde schrijfster die al haar schrijftips zo oprecht en van harte wilde doorgeven aan anderen: de webconferentie met de populaire Franse schrijfster Aurélie Valognes heeft me ongelooflijk veel nieuwe schrijfgoesting gegeven! Schrijfrust en -tijd ontbreken me helaas weer volledig met iedereen terug samen thuis, ik doe zelfs geen poging om eraan te beginnen. Maar leuk blijft het wel, om Aurélie Valognes te horen spreken over 'la musique de la phrase' en 'les six étapes dans un livre'.

Tot nader order probeer ik nu af en toe wat te lezen... Tot die rust en tijd er dus weer zijn om aan eigen teksten te werken, om verder na te denken over al mijn punten en komma's en wat ik daartussen dan zal schrijven, herschrijven en regelmatig ook schrappen. Want schrijven is stilvallen en gedachten ordenen. Wat is belangrijk? Welke verbanden zie ik? En hoe wil ik het dan zeggen? 'Show, don't tell,' blijft daarbij de gouden schrijfregel.

Te allen tijde hoop ik echter vooral mijn schrijfgoesting te bewaren! En authentiek te blijven in alles wat ik 'hier en nu' op papier zet: in mijn blogposts, e-mails en kaartjes... 

Zonder schrijven, kan ik sowieso niet.

Joyeuses Pâques!

Paasraap binnen...

en buiten...

helemaal rond het huis...

met ook grote knutselactiviteit op het terras,

voor de mannen hier in huis,

die het 'paascadeau' voor Fee in elkaar zetten:

een buitenhok naast haar binnenhok!!

Negende toespraak

De Britse variant van het coronavirus, 'une épidemie dans l'épidemie', vraagt om een nieuw kader. De Franse regering wil het geen nieuwe 'confinement' noemen, maar de maatregelen voor de komende vier weken zijn er niet minder streng om. De boodschap blijft dezelfde: 's'enfermer et limiter les contacts'.

Wat we concreet onthouden uit de negende toespraak van president Macron:

- de avondklok (van 19u 's avonds tot 6u 's ochtends) blijft van kracht

- verplaatsingen kunnen binnen een straal van 10 km rond de woonplaats, zelfs zonder attest deze keer, en voor verdere, dringende verplaatsingen (omwille van werk, medische redenen,...) heb je een attest nodig

- kappers, rijscholen, boekhandels, bloemenwinkels, tuincentra en doe-het-zelf-zaken blijven open, maar alle kledingzaken en schoonheidssalons worden gesloten (zoals ook alle bars, restaurants, bioscopen en theaters gesloten blijven)

- alle 12 miljoen Franse leerlingen hebben nu gelijktijdig lentevakantie van 10 tot 25 april

- de basisscholen heropenen hun deuren op 26 april, de secundaire scholen op 3 mei, de universiteiten mogen de komende periode wel 1 lesdag per week op de campus blijven aanbieden

'Vive la République, vive la France,' eindigde Macron weer naar goede gewoonte. Het was zijn negende toespraak sinds vorige lente en in 24 minuten tijd werd de maand april nu voor alle Franse landgenoten duidelijk vastgelegd.

'Het land dubbel op slot,' kopte de krant L'Alsace 's anderendaags en vermeed zo ook op papier het woord 'confinement'.