Verjaardagsbrunch

Zes vrouwen had ik zondag uitgenodigd en ik was behoorlijk zenuwachtig voor mijn eerste Franse verjaardagsbrunch.

Zouden ze willen komen? En wat als het gesprek zou stilvallen? Misschien zouden ze het saai vinden en vlug naar huis willen... Ze kenden elkaar ook niet allemaal... En zou ik een speech in het Frans durven geven ;-)

Zes vrouwen dus. Ik leerde hen kennen in de loop van de voorbije drie jaar en op een vreemde manier betekenen ze nu veel voor mij.

En ze kwamen... Alle zes! Zelfs zalig opgetut! Heerlijk!

En de speech? Die kwam er ook, à l'improviste ;-)

Justaucorps

Just-au-corps, een schitterend woord vind ik het voor een turnpakje! De jongeren zelf spreken liever over 'mon justo', maar in mijn hoofd zingt het dus de hele tijd 'justaucorps' wanneer ik Britt naar haar turnwedstrijden begeleid.

Onlangs was er 's avonds zelfs een infovergadering voor alle ouders waar veel uitleg werd gegeven bij dit topic. Zo weet ik nu dat alle justaucorps van de turnclub in Pfastatt met de hand gemaakt zijn en dat men voor de stoffen speciaal naar Parijs rijdt. Zo'n turnpakje kost al vlug 200€, met strass 250€. Jaarlijks betaal je als turnster 30€ huurgeld en na iedere competitie neemt de trainer alle turnpakjes terug mee naar huis. Je mag het dus nooit zelf bijhouden tot de volgende competitie. De club wast ook na ieder seizoen alle turnpakjes zelf met de hand. Heel ambachtelijk allemaal!

Begin februari nam Britt ondertussen deel aan de Championnat Départemental in Buhl. Haar ploegje werd eerste. En afgelopen weekend eindigde haar ploegje tweede op de Championnat Régional  in Sélestat. Ze doet het dus goed en we mogen door naar de volgende ronde...

Kan ik in mijn hoofd weer justaucorps neuriën in de tribune!

Alsof

Alsof het weer het vandaag ook niet goed wist... Vanmorgen lag er witte rijm op het gras en kleurde de lucht helderblauw. Het beloofde een mooie koude winterdag te worden. Maar tegen de middag kwamen de eerste wolken binnendrijven en werd het wat warmer. Tot de lucht in de loop van de namiddag helemaal toetrok, het terug kouder werd en er plots kleine sneeuwvlokjes vrolijk uit de lucht dwarrelden.

Twee jaar geleden was het vandaag een mooie, warme lentedag. Ik kan het me nog haarscherp herinneren. De vogels in de bomen naast onze ziekenhuiskamer sjirpten hard en we sloten de lamellen in witte kunststof tegen het felle zonlicht. Zo leek de kamer zich in een 'schemerzone' te bevinden. Dat was beter. Buiten mocht de wereld even zonder ons bestaan.

Maar dit jaar werd 14 maart dus een echte winterdag. Met een dun wit laagje sneeuw over ons verdriet. Ik was er blij om. Zelfs iemand die je niet echt hebt gekend, kan je toch hard missen.

Dagen als vandaag? We doen alsof het gaat, alsof.

Soirée superbe

Dit weekend mijn veertig kaarsen nog eens feestelijk gevierd bij mijn Franse vriendin thuis. Een schitterende avond met een heerlijke chinese fondue en gepaste muzikale omlijsting!
Zo blij dat ik ben met deze vriendschap, niet te doen...

Veertig

 

Veertig kaarsen deze week en heel wat mooie zaken om het te vieren:

2 verse croissants, originele krant geboortedatum, rode broekkousen, groen handtasje, 40 kussen van Kobe, Jan hele dag thuis, 1 fantastisch schrijfboek, 3 mooie romans, enkele leuke notaboekjes, 1 grote fles champagne, 40 witte pralines, 40 chokotoffs, grootste bos bloemen ooit, lunch met kids in McDonald's, chique diner met Jan in La Table de Louise, Bongobon 'Romantisch weekend', blog met foto's in boekvorm, PostCarden met zaadjes en papieren minituintje, shoppen in Mulhouse met Britt, afspraak bij de kapper, nieuwe witte orchidee, spectacle van Britt en Estelle, foto's van petekind dat het getal 40 uitbeeldt, uitnodiging voor etentje bij mijn Franse vriendin en een grote petit beurre taart voor Thomas die daar al lang op wachtte ;-)

Dank ook voor de vele sms-berichten, mails, kaartjes en telefoontjes uit België!