Bijna gediplomeerd!

Neefje Jan op doorreis naar Venetië,

voor zijn diploma-uitreiking LLM in Human Rights,

en hij bracht de hele familie mee,

zodat oma en opa nu het weekend

bij ons thuis doorbrengen.

Hun eerste kleinkind dat afstudeert... We gaan daar maandagavond nog eens uitgebreid op klinken, wanneer Jantje hier dus terug halt houdt mét zijn diploma.

Vijftiende Zwatschgawayafascht

Vanmiddag even naar Pfastatt,

voor het jaarlijkse pruimenfeest,

in onze vroegere hoofdstraat,

waar ik nog altijd ons huurhuis uit 2010 groet.

Het straatbeeld was ook weer fantastisch ;-)

Zonder kleine kinderen was ik wel vlug rond,

en ook deze wagens stonden er wat verloren bij,

maar zo'n pruimentaartje kan me nog altijd bekoren.

Mijn jaarlijks terugkerend nostalgisch topmoment... Vijftien jaar later blijf ik het nog steeds bijzonder vinden: hoe we hier met drie kleine kinderen toekwamen, niet goed wetend wat te verwachten, maar hopend op het beste... Zalig om vanmiddag aan de kerk dan juist onze vroegere huiswerkjuf te kruisen. (Die kleinzoon van zes jaar had ze toen nog niet!) 'Of ik mijn pruimentaartje al gekocht had?' O ja, Mme Entz kent mijn Elzasser gewoontes :-)

(West-)Vlaamse avond

Afgelopen weekend hadden we veel 'leute'

met de vrienden uit Zwitserland,

met wie het dus vlot bijpraten is in de moedertaal.

 Tof ook dat Viktor en onze jongens

er graag bij waren en zij elkaar

minstens evenveel te vertellen hadden...

Zijnde "Belgen in het buitenland" heeft ons groepje veel raakvlakken en gedeelde bekommernissen die maken dat we altijd spontaan thuiskomen bij elkaar. Een gezellige (West-)Vlaamse avond die erg deugd deed.

Vijftiende rentrée

De voorbije tijd meermaals naar Straatsburg gereden,

met telkens nieuwe spullen voor de studio van Kobe,

en bij de montage van zijn laatste Ikea-rekje,

kwam ook het vriendinnetje even helpen :-)

Sinds deze week zitten de twee broers

dus samen op kot in Straatsburg,

en intussen logeerde ik met dochterlief in Berlijn,

waar we even wat sightseeing deden,

en ook al langs haar nieuwe school liepen,

waar ze volgende week haar master start.

Britts kamer bleek deze keer gelukkig wél te bestaan,

ze zit zelfs in een spiksplinternieuw appartementje

dat ze nu deelt met twee andere roommates

(die hopelijk goed zullen meevallen).

Vijftiende Franse schoolstart voor TBK hier,

en ieder jaar denk ik "het kan niet drukker worden",

maar met drie kotstudenten was het deze keer

echt wel "zeer de moeite" voor taxi-mama.

Hoofd- en bijzaak

Als eerstgeboren kleinkind kan je weinig fout doen... 

Niks eigenlijk ;-)

Thomas en zijn peter waren ook wel twee handen op één buik. Hun wekelijkse telefoontjes op maandag konden uren duren... Over voetbal en de koers, de rest was bijzaak. 

Maar heb je Thomas gisteren horen voorlezen, beste peter? Over jou en over alles wat nu hoofdzaak is geworden: jouw liefde voor de kleinkunst, de fijne vakanties samen in L'Escala en La Fosse, de vele spelletjes en lekkere aperitiefkes... Want aan het einde van de rit telt alles wat je hebt gegeven... En in jullie geval was die spontane uitwisseling altijd zalig om te zien. Dankjewel daarvoor! X

21

Een plateau vol cadeautjes,

voor dochterlief die vandaag 21 werd,

en die alles enthousiast uitpakte,

met telkens een tevreden duimpje ;-)

Tijd dan nog voor wat Vlaamse wensen,

en het uitblazen van de kaarsjes,

op de huisgemaakte chocomousse.

En ook Thomas reageerde even enthousiast... 

als 21 jaar geleden,

toen dat verfrommelde zusje voor het eerst

in zijn leven kwam.

Heerlijk om onze twee oudsten hier vanmiddag even vrolijk aan tafel te zien... En morgen komt ook de jongste zoon terug thuis. Wat zijn we intussen trots op onze kinderen dat ze de voorbije tijd oma zo goed hebben bijgestaan in L'Escala. Echt knap gedaan, TBK! Dankjulliewel!! X 

Peter

Het voelt hier nog erg onwezenlijk... Dat we oma voortaan zonder peter zullen zien, kunnen we slechts moeilijk vatten. En hoewel het de laatste weken niet goed ging met peter, komt ieder afscheid toch te snel. Want voor het eerst verliezen we een ouder, verliezen onze kinderen een grootouder. Voor alles wat dat met ons doet, zoeken we nu nog naar de juiste woorden. X

< Foto van onze (groot)ouders samen in Richwiller, zomer 2020