Post!

De CAF: tot voor enkele maanden een voor mij onbekend drieletterwoord. Ondertussen ken ik de Caisse d'Allocations Familiales in Mulhouse wel degelijk: een asgrijs gebouw in hartje Mulhouse, vele wachtende vreemdelingen voor u... Nergens voel je je zo "in het buitenland" als daar! Vorige week ben ik nog eens langsgegaan want het beloofde attest voor Zwitserland dat we per post zouden ontvangen, bleef al weken uit. En de 3 rappels van Partena die onlangs wél in onze brievenbus staken, maakten mijn humeur er zeker niet beter op. Kinderbijslag ontvangen wanneer je in een "drie-landen-situatie" zit: duidelijk geen evidente zaak. Maar kijk, vandaag stak het langverwachte Franse attest dan toch in onze brievenbus! Alsook het geboortekaartje van kleine Niels die vorige week in Leuven geboren werd. Kerngezond en mooi op tijd! Fijne post dus vandaag! Merci facteur!

Weekend op wieltjes

Dit weekend werd Kobe 4 jaar en we zorgden voor een programma op maat van de jarige: we gingen naar het automuseum in Mulhouse. En wat een schitterende collectie auto's daar te bewonderen valt! Werkelijk de moeite! Bovendien konden we ook de nieuwste modellen bewonderen die recent nog op het auto-salon in Parijs stonden. Manlief had er wellicht graag het hele weekend rondgelopen! En ja, zelfs mijn vrouwenhart kreeg het warm bij het zien van de Bugatti-promotiefilm ;-) Maar de jarige wilde ook nog gaan zwemmen en pannenkoeken eten. Aldus geschiedde.

In het diepe

Vorig weekend een familie-jaarabonnement genomen voor het overdekte zwembad in Bourtzwiller, 5 minuten fietsen van ons huis. Ik was tijdens een weekdag al eens alleen "op verkenning" geweest waarbij ik de toegangsbadge te laag voor de scanner hield, de locker niet toe kreeg en in de mannenwc's verzeild geraakte... Maar voorts ben ik zonder aarzelen in het diepe gesprongen en heb ik flink baantjes getrokken, hé! Toen ik afgelopen zondag met de kids terugging, kon ik me dus al min of meer als een habituée gedragen ;-)

De grootste sprong in het diepe namen we ondertussen 2 maanden geleden door naar hier te verhuizen. (Ik sta soms zelf nog te kijken van onze beslissing!) Maar kijk: de straten, winkels en buurt krijgen nu stilaan iets "bekends" over zich. Op school geraken de kids goed geïntegreerd en zeggen ze hun eerste woorden en korte zinnen. Kobe past daarbij spontaan het ervaringsgericht kleuteronderwijs toe en heeft het over voiture, feutre, caillou, bonjour, bon appétit, rouge/jaune (KV Mechelen!) en... "non!".

We zwemmen dus met z'n allen goed door de dagen. De bodem is nog lang niet overal even zichtbaar, maar we kennen al wat plaatsen waar we goed kunnen blijven "staan". En van daaruit wordt het zeker gemakkelijker om verder op verkenning te gaan.

Zo hebben we met nonkel L. vorige zondag la Forêt de Nonnenbruch, aan de rand van Pfastatt, met de fiets wat verder verkend. Wat een schitterend stukje natuur! Zeker nu, wanneer de herfst voor de prachtigste kleurschakeringen in het gebladerte zorgt!

En toch... je bent en blijft ook "in den vreemde", hoor. Absoluut! Ik kan bvb. om het minste zeer blij zijn (dezelfde Elmex-kindertandpasta hier bij de apotheker als in België, joehoe!) of om het minste zeer humeurig zijn (wasmachine en afwasmachine zijn hier ook al eens in staking gegaan, grrr!). En het is en blijft ook zeer vermoeiend om in alle nieuwe zaken die nog steeds op je afkomen telkens goed je weg te vinden...

Ondertussen valt er hier dit weekend in de sporthal geen pluimvee te bewonderen, maar wel kunst onder de titel "Pfastatt Art". Ben benieuwd of onze kids daar ook zo warm voor lopen ;-)

Van nummerplaat tot pluimvee

Vorige vrijdag bij de Sous-Préfecture in Mulhouse alle(!) papieren voor de nieuwe nummerplaat ingediend. Sinds vrijdagmiddag rijden we nu rond met onze Franse plaque d'immatriculation. We stonden toch wel even fier te kijken toen de tijdelijke rode plaat werd omgeruild voor een definitieve zwart-wit plaat met het kenteken van de Elzas ernaast. Onze uitstap op zondag hebben we ondertussen evenwel tevoet gedaan: het was slechts 500 meter stappen naar de tentoonstelling in de sporthal van Pfastatt waar ons trio het plaatselijke pluimvee bewonderde en goedkeurde. Een zonnige en milieubewuste zondag! En bij thuiskomst kreeg de verzorging van het eigen konijn zowaar ook weer wat meer aandacht van dat jonge volk hier in huis ;-)