Over mij

Hallo! Ik ben An (°1973) en ik ben met man en kinderen in augustus 2010 van België naar Frankrijk verhuisd. Ik hou van zwarte chocolade, mooie foto's, een goed gesprek, lange zomeravonden,... Elke reden is ook goed om een feestje te geven! Ik ben een perfectionist en een controlefreak, maar mijn gezin houdt mijn leven chaotisch en onvoorspelbaar ;-) Ik startte deze blog om familie en vrienden op de hoogte te houden van ons leven hier in Frankrijk. Welkom om mee te lezen!

zondag 28 november 2010

Eerste wit weekend!

Posted by PicasaAlsof het zo was afgesproken: samen met het ontsteken van de kerstverlichting in onze straat, vielen vrijdag de eerste sneeuwvlokken! Gisteren dus vlug naar Decathlon voor de nodige nieuwe winterspullen, want deze voormiddag gingen we er helemaal voor: sleeën, sneeuwballen gooien, een sneeuwman maken in de tuin... Ons trio deed het allemaal in een mum van tijd! Deze namiddag dan even naar de kerstmarkt in Mulhouse waar de kids een kleine kerstversiering mochten uitkiezen. Qua "tijdsbeleving" hebben wij hier dit weekend duidelijk de sprong gemaakt naar de winter én de kerstperiode. Is men in Vlaanderen ook al zo ver?

woensdag 17 november 2010

Geruststelling

"Je t'aime Britt, tu et télement jemti, tu et ma préféré copine": die tekst las ik op een tekening die ik gisteravond in dochters boekentas vond. En die paar woorden stelden me dus ongelooflijk gerust! Niet zozeer omwille van de lieve boodschap - laat ik hier maar eerlijk zijn - maar wel omwille van de vele schrijffouten. Want ja, als zelfs franstalige 7-jarigen nog zoveel fouten maken, dan zal onze dochter hier op school ook wel meekunnen eens ze over voldoende woordenschat beschikt, hé... Of hoe een mens zichzelf altijd graag geruststelt ;-)
Ondertussen had ik zelf het afgelopen weekend alvast niet veel geschreven taal nodig: vriendin M. uit Genk kwam langs en het was heerlijk bijbabbelen in de eigen moedertaal! En ook het komend weekend ziet er op dat vlak veelbelovend uit met andermaal een vriendin op bezoek...

maandag 8 november 2010

Van Okidok tot autorité

Gisteren hadden we een regenzondag én drie zeer actieve kids te trotseren. Gewoon thuisblijven bleek al vlug geen optie: de energie van ons trio botste constant tegen de muren en deuren van ons huurhuis... Dan maar naar het zwembad en de binnenspeeltuin Okidok in Kingersheim. In de hoop hen daar goed moe te krijgen ;-)
En het moet gezegd: die binnenspeeltuin viel ons, de ouders, ook zeer goed mee! We vonden nl. een tafeltje op de eerste verdieping waar we het geheel aan speeltuigen goed konden overschouwen én waar we ook het geluid van al die joelende kinderen wat konden "overstijgen". Ja, we konden zelfs met elkaar praten en een artikel lezen! Af en toe schetterde er wel een Okidok-stem door de intercom dat het verboden was om de toboggan à l'envers te betreden. Maar tot nader order waren het andermans kinderen, dus zaten we er behoorlijk relaxed bij. We hoefden ons ouderlijk gezag voorlopig niet te laten gelden ;-)
Ondertussen luisterde ik zaterdag tijdens mijn eerste Franse les aan de volksuniversiteit te Mulhouse wel naar een radio-uitzending over "l'autorité, est-elle en crise?". Alle cursisten worden nu vriendelijk uitgenodigd hun gedachten rond "l'autorité" tegen de volgende les uit te schrijven en af te geven ter verbetering. Direct een serieuze opdracht dus. De lesgeefster is alvast erg enthousiast dat we met een voldoende grote groep aan deze cursus starten: we zijn met 17 deelnemers (tussen 18 en 55 jaar) en dat zorgt zeker voor genoeg interactie. Zelf vond ik het alvast zeer boeiend om te horen waar iedereen vandaan komt: Duitsland, Portugal, Bosnië-Herzegovina, Sri-Lanka, Canada,... We vormen echt een bont gezelschap! En ik was dus best wel wat verwonderd toen de lesgeefster zei dat ik de eerste Belg ben die ze in haar cursus tegenkomt. Heeft ons belgenland toch nog iets exotisch ;-)
Wat "l'autorité" betreft, overweeg ik nu om enkele mensen te interviewen. Beginnende met de Okidok-stem op een regenzondag...

vrijdag 5 november 2010

Op schema

Dat probeerden we te zijn tijdens de paar dagen die we rond Allerheiligen in België waren: "op schema". Niet evident met het drukke programma dat we voor onze eerste korte terugkeer voorzien hadden, maar het is ons wonderwel gelukt om het "to do-lijstje" volledig af te werken! En het deed deugd om familie en enkele vrienden even in levende lijve terug te zien! We keken er bovendien ook erg naar uit om kennis te maken met de huurders van ons eigen huis in België. En dat werd een zeer geruststellende ontmoeting: ons huis is duidelijk in goede handen bij dit jonge gezin uit Praag! Echt fijn!!!
Wat ik na "twee maanden Frankrijk" ondertussen het meeste mis? Niet zozeer de vertrouwde omgeving, maar wel het spreken in de eigen moedertaal! Bij elke Franse zin die ik hier uitspreek, vraag ik me voortdurend af of ik geen (al te grote) taalfouten maak. Vreselijk vermoeiend en je wordt er vooral zeer onzeker van. Maar morgen start mijn taalcursus aan de Université Populaire van Mulhouse. Ben benieuwd, ook om de andere cursisten te leren kennen!