"Je t'aime Britt, tu et télement jemti, tu et ma préféré copine": die tekst las ik op een tekening die ik gisteravond in dochters boekentas vond. En die paar woorden stelden me dus ongelooflijk gerust! Niet zozeer omwille van de lieve boodschap - laat ik hier maar eerlijk zijn - maar wel omwille van de vele schrijffouten. Want ja, als zelfs franstalige 7-jarigen nog zoveel fouten maken, dan zal onze dochter hier op school ook wel meekunnen eens ze over voldoende woordenschat beschikt, hé... Of hoe een mens zichzelf altijd graag geruststelt ;-)
Ondertussen had ik zelf het afgelopen weekend alvast niet veel geschreven taal nodig: vriendin M. uit Genk kwam langs en het was heerlijk bijbabbelen in de eigen moedertaal! En ook het komend weekend ziet er op dat vlak veelbelovend uit met andermaal een vriendin op bezoek...
Leuk, Franse liefde!
BeantwoordenVerwijderen