Schoollijsten

Een foto van onze Franse schoollijsten uit 2012! Met op de radio deze week ook de mededeling dat ze ieder jaar langer (en dus ook duurder) worden... De langste lijst in Frankrijk zou nu maar liefst 80 items bevatten.

De lijst met alle benodigdheden voor het nieuwe schooljaar mag je als ouder hier rond half juli reeds in je brievenbus verwachten. (Dat je dan alle aankopen vervolgens uitstelt tot eind augustus, gebeurt onder eigen verantwoordelijkheid.)

Classeur rigide et classeur souple, cahiers à grands carreaux et cahiers à petits carreaux (48 pages ou 96 pages), 3 crayons de papier (HB, 4B et 2B), 2 pinceaux (n°4 et n°14) et une brosse (n°14), une pochette cartonnée et une porte-vues,...

'Un vrai casse-tête,' vatte een moeder het voor mij deze week goed samen.

En gisteren lag ook onze livingtafel weer vol schoolspullen...

Maar kijk, het is weer net op tijd gelukt! Alles ligt klaar om morgen het nieuwe schooljaar te starten!

Hopelijk geraakt ons trio nu zelf ook vlug terug aangepast aan het strakke schoolritme :-)

Vierde jaar rond!

Vorige week liet het bezoek uit Antwerpen de Belgische vlag op ons wasrek achter.
Vier jaar later zijn we ook nog steeds echte Belgen die in Frankrijk bier en pralines invoeren en die via tv en internet hard voor de Rode Duivels en KV Mechelen blijven supporteren.

Het oorspronkelijke plan om na drie jaar naar België terug te keren, werd dus voor onbepaalde tijd opgeschort. Dat het Franse leven ons hier bevalt, staat vast. Dat sommige zaken moeilijk blijven, staat ook vast.

Of we vroeg of laat naar ons vaderland terugkeren?

Door de verhuis hebben we alvast geleerd om heel wat zekerheden los te laten...

En de wasspelden laat ik ondertussen nog even zo hangen ;-)

Fijn weerzien

We leerden elkaar kennen in de zomer van 1992, als monitrice op kamp in Redu met TOP-vakantie. We horen en zien elkaar zelden, maar het klikt meteen terug als we nog eens afspreken. Afstand en tijd hebben de vriendschap niet wezenlijk veranderd.

Ruim twintig jaar later zijn we nu beiden jonge veertigers en terwijl haar kinderen vol energie op onze trampoline springen, zetten wij aan de blauwe plastieken tuintafel alle afstand en tijd rustig een hak. Voor even dan toch. Want straks begint het nieuwe schooljaar en zit ieder weer in zijn dagelijkse werk- en leefritme...

Maar zalig toch dat het eindelijk lukte om de vriendin uit Antwerpen ook eens in de Elzas te mogen ontvangen! Want op de terugreis van haar familievakantie kwam ze nu dus even bij ons thuis langs. En het weerzien deed heel veel deugd!

Catalonië

We zagen de reuzen van Creixell en maakten een lange strandwandeling tot in Torredembarra... We hebben aan de Costa Daurada in Spanje nog even genoten van een korte, zomerse palmboomvakantie bij mijn petekind!

Zeer mooi was ook de stad Tarragona die omwille van zijn vele opgravingen wel eens "het Rome van Spanje" wordt genoemd. Dat Jans portefeuille daar 's avonds in het busstation op de Plaça Imperial Tàrraco gestolen werd, was minder aangenaam.

Maar dat laatste willen we nu zo vlug mogelijk vergeten, net zoals onze gestolen reistas in Barcelona in 2012. Merry crisis in Catalonië. Er valt erger te verliezen in een mensenleven.

Noord-Toscane

'Il dolce far niente.' Het zalige nietsdoen, het lukt ons ieder jaar goed in Italië.

Deze keer logeerden we op een paardenboerderij en dat was meteen een schot in de roos voor ridder Kobe. We brachten dus heel wat uurtjes in en rond de manège door, het zwembad had er een geduchte concurrent bij.

Op de 'uitstapdagen' bezochten we Pisa, Firenze, Lucca en Barga. De duiven op de pleintjes blijven het goed doen :-)

Leuk was ook de stranddag in Marina di Massa met de Italiaanse vrienden. En de voorlaatste avond vierden we Jans verjaardag in Italiaans én Vlaams gezelschap met een heerlijke bistecca alla Fiorentina.

Het waren weer tien mooie zomerdagen die zo voorbijvlogen...

Italië blijft voor ons een vakantieland om naar terug te keren!

2x18

Eind mei op de parking in Eguisheim. Een foto waarop ik onmiddellijk de jongen van 18 jaar geleden herken! Met alle 'nonchalance' die me toen charmeerde en die me nu soms gek maakt, al heb ik zeker ook eigen trekken die hem nu soms tot wanhoop drijven... Maar onze relatie kent zijn eigen dynamiek en wetmatigheden, en veel humor en vertrouwdheid op alle (on)mogelijke momenten. Liefde alleen, is niet genoeg.

Dat hij dit weekend zijn 2x18 jaren vierde, liet de tijd ons ondertussen zonder omwegen weten. En geen parking in de buurt om het snelle leven even stop te zetten: na tien dagen vakantie in het zonnige Italië, vertrok hij vanmorgen alweer voor het werk naar Londen.

Gelukkig is er dan die foto aan de wagen in Eguisheim waar ik weer als een verliefde bakvis naar kan staren. Dat ook mijn jonge man ouder wordt, wil ik nog even niet geweten hebben.

Proficiat met je 2x18 jaren, lief! X