#JeSuisCharlie. En respect aux 12 journalistes morts dans l'attentat, fais tourner ce message à tous tes contacts. Deze boodschap stuurde Muriel, een geëngageerde Franse mama, vanmorgen naar mijn GSM door.
President Hollande heeft vandaag als 'dag van nationale rouw' afgekondigd en op overheidsgebouwen zal de Franse vlag ook de komende dagen halfstok hangen. De aanslag op het satirische weekblad Charlie Hebdo zorgt ondertussen voor steunbetuigingen uit de hele wereld.
's Middags wordt er op de school van onze kinderen één minuut stilte gehouden om alle slachtoffers te gedenken. Dat Parijs ver weg ligt van Mulhouse, zegt Kobes juffrouw tegen alle achtjarigen in de klas.
Maar één minuut stilte hielden onze kinderen ook reeds op 20 maart 2012, om de slachtoffers van de schietpartij in Toulouse te gedenken... Voormalig president Sarkozy sprak toen eveneens krachtige woorden...
'Dit is erger dan oorlog,' zegt Thomas, 'het geweld kan nu van overal komen.'
Ik doe er het zwijgen toe. Mijn twaalfjarige zoon lijkt gelukkig ook geen antwoord te verwachten.
En wat kan ik zeggen?
Wat stelt hem en mij - en bij uitbreiding: ons allemaal - gerust?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten