Sinds vorig weekend heeft Radio France Bleu Alsace haar hele programmatie omgegooid. De luisteraars krijgen nu regelmatig de kans om hun hart te luchten en de presentatoren worden bijgestaan door een team van psychologen en psychiaters om goed te kunnen antwoorden op alle mogelijke vragen.
In Straatsburg wordt ondertussen druk overlegd of de jaarlijkse kerstmarkt al dan niet zal doorgaan (waarschijnlijk wel) en men benadrukte de voorbije dagen ook sterk dat het ongeluk met de TGV afgelopen zaterdag wel degelijk een ongeluk was (en geen aanslag).
Daarnaast berichtte het regionale nieuws regelmatig over de twaalfjarige jongen die maandagavond op een schoolbus in Hégenheim door een kogel werd getroffen en ter plekke aan zijn verwondingen overleed. (Een dertienjarige jongen met een vuurwapen werd onmiddellijk aangehouden, het zou om een ongeluk gaan en geen kwaad opzet zijn.)
Hoe je "goed" met al dat nieuws moet omgaan, blijft moeilijk. (Soms zet ik gewoon even de autoradio uit en doet de stilte me deugd.)
Vanmorgen hoorde ik een radiopresentator ook zeggen dat we allemaal dringend nood hebben aan wat meer "banaliteit". Niet om alles te vergeten, maar wel om gewoon weer voort te kunnen.
Dat we nu in een land leven waar de état d'urgence van kracht is en waar politie en andere veiligheidsmensen ook buiten de eigenlijke werkuren hun dienstwapens mogen dragen, maakt ook niet dat ik me meteen beschermd en veilig weet.
Lang leve de banaliteit dus. Of wat radiostilte af en toe. Dat kan ook al helpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten