'Hier word ik altijd zo gelukkig,' zegt hij.
'Hoe bedoel je?' vraag ik om zeker te zijn.
'Awel, in deze gang, bij de snoep,' preciseert hij ernstig.
We lopen richting kassa's en ik vraag het me nu ook af,
welke gang in de Super U mij gelukkig maakt.
Dat moet de gang zijn waar zelfs de vloer groen geschilderd is,
de bio-gang dus, waar je bewust (en prijzig) kan kiezen.
Maar de hoek met de verse kazen ligt me ook wel
(hebben we toch een paar Franse eetgewoontes overgenomen).
En er is een gang waar ik niet graag meer kom,
maar dat zeg ik hem niet.
Buiten is het nu donker,
we lopen hand in hand naar de wagen
(dat kan nog net als je negen bent)
en ik knijp even in zijn hand.
We begrijpen elkaar volledig.
Dag An,
BeantwoordenVerwijderenWow, heel krachtig stukje !
Zoveel gevoel ...
Er achter, ertussen, erin.
Dikke knuf, DVK
Zo mooi!
BeantwoordenVerwijderen