Over mij

Hallo! Ik ben An (°1973) en ik ben met man en kinderen in augustus 2010 van België naar Frankrijk verhuisd. Ik hou van zwarte chocolade, mooie foto's, een goed gesprek, lange zomeravonden,... Elke reden is ook goed om een feestje te geven! Ik ben een perfectionist en een controlefreak, maar mijn gezin houdt mijn leven chaotisch en onvoorspelbaar ;-) Ik startte deze blog om familie en vrienden op de hoogte te houden van ons leven hier in Frankrijk. Welkom om mee te lezen!

dinsdag 22 maart 2016

België

Solidariteit. Misschien is dat inderdaad het enige waarin je nog kan geloven op het einde van deze trieste dag voor België. Het verschrikkelijke nieuws over de aanslagen ging meteen de wereld rond, de Franse media spraken plots weer milder over hun kleine noorderbuur: 'La France et la Belgique sont liées par l'horreur.' We kunnen dus steun en troost zoeken bij elkaar. Want na Parijs, werd nu Brussel getroffen. En de Eiffeltoren kleurde zwart, geel, rood vanavond.

Dat 'we nu niet mogen toegeven aan onze angst' en dat 'we de terroristen niet mogen laten winnen', zijn intussen treffende en strijdvaardige woorden. Maar veel wijzer klonk de volslagen onbekende vrouw die op de Franse radio getuigde na de aanslagen in Parijs. Dat ze nog niet wist hoe ze zou reageren, zei ze bedachtzaam tegen de reporter. 'Want daarvoor is het nog te vroeg, moet het allemaal eerst bezinken, en moet ik er ook meer grip op krijgen.'

Het valt ook moeilijk te bevatten. Hoe vandaag weer vele onschuldige mensen stierven... Omdat enkele terroristen zeer doelgerichte acties uitvoerden... In naam van wie?? In naam van wat?? Het gebeurde 'bij de gratie van Allah en zijn goedheid,' liet de Islamitische Staat ons weten. Maar daar kan ik als westerling met mijn verstand niet bij, laat staan met mijn gevoel.

Solidariteit dus. Voor alle slachtoffers en hun families. Voor ons getroffen Belgenland ook. De aanslagen kwamen vandaag herkenbaar dichtbij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten