Tijdens de lockdown spraken we op zondagavond regelmatig af voor een 'apéro Skype' met onze vrienden uit Pfastatt. (Niemand had ooit veel te vertellen, maar het deed toch deugd om elkaar iedere keer via Skype "even te zien".)
Maar ooh, wat was het geweldig om hen vanavond voor het eerst terug "in het echt" te zien!! (En we hebben nog altijd niet zo veel te vertellen, maar dat maakt dus niet uit.)
Gek was het wel om hen hier bij aankomst vanop afstand welkom te heten: geen handdruk en geen twee kussen... En hoe je dan bij jezelf voelt dat je dat haast automatisch wél wil doen, maar dat je je dus net op tijd bedenkt en verschrikt reageert met "mag niet!".
De komende weken zullen we ook niet direct andere mensen uitnodigen. We vonden dit echt "al heel wat". (En op restaurant of café zullen we dus ook niet meteen gaan, al wordt dat in Frankrijk vanaf dinsdag wel weer mogelijk.)
De komende weken zullen we ook niet direct andere mensen uitnodigen. We vonden dit echt "al heel wat". (En op restaurant of café zullen we dus ook niet meteen gaan, al wordt dat in Frankrijk vanaf dinsdag wel weer mogelijk.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten