Het laatste deel van de vakantie is ingezet, met ons trio dat vanochtend de trein nam naar de grootouders in Spanje én met dit blogbericht dat ik nu typ in ons nieuwe bureau! Het is zalig stil in huis en mijn gelakte vingernagels rusten op het toetsenbord.
Vieux rose zijn die nagels. Een kleur die ik half juli voor mezelf uitkoos bij Nail'Minute in Mulhouse. En ja, graag semi-permanent. De Franse vriendin en ik giechelden wat ongemakkelijk naar elkaar. Eind veertig en we lieten voor het eerst professioneel onze nagels lakken!! ('Want nooit te oud om...', weet je wel.)
Vijf weken later heeft semi nu duidelijk de overhand op permanent en wordt het tijd om de resterende nagellak volledig te verwijderen. Alleen verdwijnt daarmee ook meteen deze zorgeloze zomerstart van 2021, toen de vader van mijn Franse vriendin nog gewoon thuis was en niet overleden aan een hersenbloeding... Toen zijzelf ook nog op vakantie zou vertrekken, geen uitvaart hoefde te regelen en zij met haar zus niet moest nadenken over de (medische) opvang van hun moeder die nu niet zelfstandig kan blijven wonen.
Semi-permanent dus. Misschien geldt dat wel voor alles in het leven? Een kostbare tijdelijkheid die maakt dat alles juist aan waarde wint, al komt ieder afscheid sowieso altijd te vroeg.
'Oh nee, ze heeft haar camera bij,' zuchtte mijn trio vanochtend nog gelaten.
Ze kennen mijn Nikon als antwoord tegen iedere vergankelijkheid.
Die nagellak gaat er vanavond wel nog helemaal af.
Vieux rose laten uitgroeien, is duidelijk geen goed idee.
De professioneel gelakte nagels niet vastgelegd met de Nikon? Ik ben gewoon benieuwd hoe dat er uitzag, maar foto's van je drietal zijn ook altijd leuk (alhoewel zijzelf dat waarschijnlijk minder leuk vinden) :-)
BeantwoordenVerwijderen