'Doe maar net of alles pas begint.' Het is 6u45 en deze hele dag 'alleen thuis' ligt nog helemaal leeg voor me. De zon schijnt en ik drink mijn eerste koffie. Nespresso uit Peru. Mooi, daar ben ik nog niet geweest! (Reizen doe ik graag in mijn hoofd. De mogelijkheden zijn eindeloos en je hoeft geen koffers te pakken.) 'Kan je mijn tomaatjes nog water geven voor de zon erop schijnt?', stuurt manlief. De eerste activiteit ligt al vast. En de laatste ook. Om 22u45 landt dochterlief in Basel.
Maar daartussen dus deze hele dag alleen thuis. Met wat zal ik beginnen? Zolang ik niet rondkijk, is er geen huishouden, liggen er nergens lijstjes klaar. Hoe zalig is die stilte ook, en die rust in mijn hoofd. Nog even niets, voor alles weer begint.
Zondag is het full house. Dan komen Kobe en Jan thuis van de Tour de l'Aisne, keert Thomas ook terug uit Straatsburg. 'Welke bloemen zie je graag?' vroeg die laatste nog. Eind mei is het Moederdag in Frankrijk. Terug met z'n vijven aan tafel. Wat is dit schooljaar weer voorbijgevlogen!
'Doe maar net of alles pas begint,' staat er in het verzenboek van Stijn De Paepe. De perfecte gedachte voor dit lange Hemelvaartweekend. Want straks hebben we weer zongerijpte tomaten uit de eigen tuin, en zomerbezoek rond ons zwembad. Warmte die welkom is. Tijd waarin we kunnen stilvallen. En vooral: vakantie die pas begint...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten