Dents de sagesse

Na een uurtje 'warten' in de wachtzaal (de tandkliniek bevindt zich juist over de grens in Duitsland), werden vanmiddag Kobes vier wijsheidstanden getrokken. Onder sedatie, 'maar het deed toch nog pijn, hoor'. Bij thuiskomst meteen ijspakjes tegen de zwelling gelegd, en nu slaapt de jongste zoon als een roosje. Straks ijs en papjes op het menu. De oudste zoon is intussen ook even thuis, die voelt zich grieperig en heeft geen smaak meer. Een kleine ziekenboeg hier dus voor de twee broers.

Lausanne

Onze "24 uren in Lausanne" goed gestart,

in deze traditionele brasserie La Bavaria,

in een lekker én historisch mooi kader!

's Anderendaags een wandeling door het middeleeuwse centrum,

naar de protestantse kathedraal Notre-Dame,

voor een panoramisch uitzicht over de stad,

met het meer van Genève en de bergen in de verte,

terwijl de 'gehoornde' Mozes

(door een vertaalfout niet de 'gekroonde')

ons in het portaal van de kathedraal

met strenge blik had verwelkomd.

Verder dan langs het standbeeld van Majoor Davel,

die opriep tot de onafhankelijkheid van het kanton Vaud,

daarvoor veroordeeld en onthoofd in 1723.

Vervolgens met de tram tot aan het meer beneden,

waar het zachte weer de lente al deed vermoeden,

en waar Jans collega Nicolas ons toonde,

op welke flank hij sinds kort woont.

Tot slot langs het Musée Olympique,

en voor de lunch naar Café Romand,

waar ik het lokale gerecht 'papet vaudois' bestelde. 

Afsluiten deden we op de esplanade van Plateforme 10,

de nieuwe 'quartier des arts' van Lausanne,

met het museum voor Design en Fotografie,

en het museum voor Schone Kunsten,

én nog een allerlaatste drankje in Le vieil Ouchy,

een charmant café aan de oever van het meer.

Heerlijke 24-uren in Lausanne doorgebracht, samen met manlief die op de terugweg was van zijn werkweek in Monthey. (We troffen elkaar vrijdagavond op het perron in Lausanne wat an sich al heel bijzonder was om het weekend zo te starten!) Leuk was ook dat zijn collega Nicolas ons als een deskundige gids op sleeptouw nam door zijn geboortestad. Want ja, een stad kun je nog altijd het beste ontdekken met een echte local. Een tweede bezoekje willen we nu inplannen 'bij slecht weer': dan willen we graag de musea van Plateforme 10 bezoeken en ook de Collection de l'Art Brut. Voor die collectie moeten we bus 2 nemen, dat heeft Nicolas ons al gezegd en gaan we goed onthouden, want de stad is misschien niet groot, maar wel erg heuvelachtig om alles te voet te doen.

Projets précis

Richwiller telt circa 4200 inwoners, onder wie dus ook burgemeester Vincent Hagenbach (°1966) die de gemeenteraad deskundig én enthousiast leidt met 5 verplichte vergaderingen op jaarbasis. Daarnaast komen de 27 gemeenteraadsleden iedere(!) maandagavond samen (zij het niet verplicht) en komen de verschillende commissies (6 in totaal) jaarlijks ook (minstens) 3 keer samen. (En ja, ik zag het aantal vergaderingen dus met de minuut stijgen!)

Voor de volgende legislatuur (2026-2033) is onze burgemeester nu op zoek naar 'positieve mensen om zijn ploeg te versterken'. Na zijn twee uur durende huisbezoek met twee andere gemeenteraadsleden kreeg ik een weekend de tijd om mijn beslissing te nemen.

Toegegeven, ik voelde me best gevleid. Ik was ook onder de indruk van de structuur en organisatie van onze gemeenteraad. Maar mijn 'buikgevoel' volgend, wist ik het meteen: dit is niets voor mij. Technische of financiële commissies zeggen me namelijk niets, en ik wil ook geen servetten vouwen, 'Richwiller Ensemble' in de brievenbussen verspreiden of bonnetjes verkopen tijdens een evenement van de 'commission en charge du social'. (Ik zag mezelf trouwens die servetten al helemaal verkeerd vouwen tijdens het jaarlijkse kerstfeest voor 'les personnes âgées'.)

Ik ga me dus niet engageren in onze Franse gemeenteraad, maar ik blijf zeker beschikbaar voor 'des projets précis'. Het is niet meteen het antwoord dat onze burgemeester wilde horen, maar wel het meest eerlijke. (En het verlicht ook een beetje mijn schuldgevoel, want 'nee zeggen', is nooit makkelijk.) Mijn opluchting is trouwens groot: de komende 7 jaren hoef ik op maandagavond niet te vergaderen... En kan ik dus alsnog naar de sportclub wat - godzijdank - ook weer niet echt verplicht is.

Apéro nouvel an

Nog een "laatste" apéro om het nieuwe jaar te vieren,

met de Franse vrienden die het super vonden

dat onze jongens ook even aansloten.

Enkele-flessen-en-een-gezond-dessertje-later

volgde nog het rondje "objectifs pour 2025"...

En nu maar duimen dat iedereen zijn doelen haalt!

X

Olsberg

Op stap met de West-Vlaamse vrienden

Hans uit Leipzig en Barbara uit Allschwil,

en onze lieve organisatoren Alex en Tania uit Liestal,

voor een winterwandeling in het Zwitserse Olsberg,

waar er een ijzige wind stond,

maar de vergezichten ronduit prachtig waren!

De ezels en alpaca's hadden er geen last van de kou,

maar wij warmden ons nadien toch graag op

bij "I Fratelli" in Rheinfelden,

waar de vissoep echt subliem was,

en de kalfslever me ook helemaal kon bekoren.

Altijd fijn om met de "Vlaamse vrienden in het buitenland" af te spreken. De goesting is dan ook altijd groot om meteen een nieuw moment vast te leggen... En nu dromen we er dus van om in de zomer samen naar het Jazz Festival in Montreux te gaan. Hopelijk vinden we een datum die voor iedereen past. X

Livraison à Strasbourg

Gisteren de jongste zoon terug naar zijn kot gebracht, met zijn fiets en véél melk en droge voeding. (In de Super U had men mij gevraagd of ik voor een crèche werk!) 's Avonds met de twee boys - Thomas was er al - ook nog een hamburger gaan eten bij "Au brasseur" in Straatsburg en op de terugweg naar huis luid meegezongen met Purple Disco Machine op Radio Regenbogen.

Iedereen dus terug op zijn eigen plek, het tweede semester is bij deze officieel gestart!

Nu hier het huis aan kant krijgen... Donderdag komt de burgemeester langs... En alle rommel die er nu nog ligt, is wel degelijk van mij, want manlief zit voor de werkweek in Duxford. Met de One Hour Nonstop Mix van 'Hypnotized' moet het lukken.

Nog een energiek 2025 gewenst! X

Diploma-uitreiking

Gisteravond officiële diploma-uitreiking,

van het baccalauréat 2023-2024,

en ook de jongste zoon werd dus afgeroepen,

om vooraan zijn diploma op te halen,

waarop zijn ouders minstens even hard glunderden :-)

Nog een laatste foto van alle afgestudeerden samen,

om dan te genieten van een mooi verzorgde receptie,

en daarna echt voorgoed te vertrekken

uit het Collège Lycée Épiscopal de Zillisheim.

Die middelbare schooltijd met al haar ups en downs zit er nu ook voor Kobe definitief op! En dus zaten we gisteren samen in een zaal vol toekomstdromen (en hormonen) die nog alle kanten op kunnen... Jonge energie die je haast letterlijk tegen de oude schoolmuren voelde botsen... En terwijl al die jongens en meisjes weinig tijd hebben om stil te staan (laat staan achteruit te kijken), probeerden hun ouders dit moment nu vooral goed vast te houden. X

Paris

Start van Britts tweede semester

aan ESCP Business School,

nu op de campus in Parijs,

en dus nam dochterlief deze week haar intrek...

in dit mooie appartementje,

dat heel smaakvol is ingericht,

in het 12de arrondissement van de Franse lichtstad.

We liepen deze week ook al even langs het Louvre, 

de Arc de Triomphe,

en de Eiffeltoren!

En terwijl Britt naar de les was,

maakte ik het op haar nieuwe plekje,

graag ook even gezellig voor mezelf ;-)

's Avonds gingen we lekker uit eten

in 21g Dumpling,

om tot slot nog een laatste uitstapje te doen,

naar de gerenoveerde Notre-Dame,

die echt schittert als nooit tevoren,

met prachtig nieuwe kerkstoelen ook!

Slechts vier metrohaltes verder,

zaten we alweer terug op Britts nieuwe plek,

al was het nu helaas wel tijd voor mij

om afscheid te nemen.

Veel dank aan studievriendin Maëlle en haar ouders dat Britt in hun stijlvolle appartementje mag verblijven! Het was van november 2008 geleden dat ik zelf nog in Parijs geweest was en wat blijft het een magische stad... Geniet van 'la vie parisienne', Britt! X