Overstag

Overdag krijg ik soms de meest bizarre telefoonoproepen. Vaak ivm energiebezuinigende maatregelen voor het huis en dan volstaat het om te zeggen dat ik locataire ben en niet propriétaire. Daarop wordt het gesprek meteen afgerond: ik behoor niet tot de doelgroep en word vriendelijk bedankt voor mijn medewerking, zij het dus een zeer korte.

De vele enquêtes beantwoord ik meestal ook zeer geduldig. Die gesprekken daarentegen kunnen soms wel lang duren. Maar dat is altijd goed voor mijn Frans, denk ik dan maar. En het maakt me ook niet echt uit dat mensen weten waar ik het liefst mijn boodschappen doe. 'Super U, Prix Bas ou Leclerc, madame?'

Vandaag had ik echter een zeer mooie oproep. Unicef aan de lijn. Of ik geïnteresseerd ben om een kind in een ontwikkelingsland aan een betere toekomst te helpen. Slechts een kleine maandelijkse financiële bijdrage, fiscaal aftrekbaar.

De warme vrouwenstem gaat me nu alle concrete informatie via de post opsturen.

'Et est-ce que je peux vous rappeler le lundi 13 mai svp?' vroeg ze nog gedienstig. Die datum maakte me natuurlijk helemaal gevoelig. Al weet ik niet hoe mijn eerstgeborene gaat reageren op een Unicefkindje voor zijn verjaardag. Maar bij haar laatste vraag ging ik zelf dus alvast overstag. Volledig.