Een stevige handdruk en geen gladde praatjes. Voor een autoverkoper valt Omar best mee. Onze behoeften kent hij: 'Graag een gezinswagen - of minibusje? - met een grote koffer waar zeker een fiets in past.' Ons budget ook. Al ligt dat laatste moeilijk. Zelfs zonder extra opties (die ons sowieso niet interesseren), blijft een nieuwe wagen duur. Te duur eigenlijk. Weinig enthousiast zit ik dus voor hem. Tot hij een wagen van de concurrentie aanraadt en ik in de lach schiet.
Geen typische autoverkoper dus, 'onze Omar'. In 2012 hielp hij me ook al enthousiast met de inschrijving en aanvraag voor subsidies van mijn kleine Peugeot iOn. Dat witte autootje maakte toen deel uit van de eerste reeks elektrische wagens waar de Franse staat én ook onze regio graag in wilden investeren. Maar daar paste dus zelfs geen kinderfietsje in, dit nog even geheel ter zijde.
De nieuwe offertes bij Omar vanochtend, die blijven intussen helaas ongelooflijk duur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten